Należności, o których mowa w art. 618a, art. 618b, art. 618d oraz art. 618f-618h, przyznaje się na wniosek (art.618 k § 1 k.p.k.). Wniosek o przyznanie należności składa się organowi wzywającemu ustnie do protokołu lub na piśmie, w terminie zawitym 3 dni od dnia zakończenia czynności z udziałem osoby uprawnionej do tych należności, a w przypadku osoby, o której mowa w art

Należności z tytułu dostaw i usług inwentaryzuje się drogą potwierdzenia salda. Obowiązek ustalenia stanu tego salda spoczywa na wierzycielu. W praktyce jednostka, która jest wierzycielem, wysyła do dłużników wypełniony druk "Potwierdzenie salda" i oczekuje na informację zwrotną, czy saldo zostanie potwierdzone, czy nie. Gdy wystąpią różnice sald, to należy wyjaśnić przyczyny ich inwentaryzacjiInwentaryzacja należności, co do zasady, powinna zostać przeprowadzona na ostatni dzień roku obrotowego (por. art. 26 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Przy czym jej termin i częstotliwość uważa się również za dotrzymane, gdy inwentaryzację tę rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15. dnia następnego roku. Wtedy ustalenie na dzień bilansowy stanu należności następuje przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą potwierdzenia salda zwiększeń i zmniejszeń, które nastąpiły między datą potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych. Trzeba mieć na uwadze, że stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym. W przypadku jednostek, których rok obrotowy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, dotycząca 2021 r. inwentaryzacja należności w drodze potwierdzenia sald może nastąpić w dowolnym czasie między 1 października 2021 r. a 15 stycznia 2022 r. Jednak ze względów praktycznych do uzgodnienia salda najlepiej przyjąć ostatni dzień miesiąca, np. 31 października lub 30 listopada 2021 względu na to, że w bilansie kwotę należności wykazuje się według stanu na 31 grudnia danego roku, trzeba saldo należności potwierdzone na dzień 31 października, czy 30 listopada zweryfikować. Wtedy ustalone wcześniej saldo zmniejszają dokonane przez kontrahenta do końca roku płatności i inne zmniejszenia należności, a zwiększa sprzedaż na rzecz kontrahenta i inne zwiększenia należności, które nastąpiły między dniem potwierdzenia salda, a dniem bilansowym (tj. 31 grudnia danego roku).Drogą potwierdzenia nie inwentaryzuje się sald należności:spornych i wątpliwych,od osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych,z tytułów typu należności należy zinwentaryzować drogą porównania danych ujętych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji ich wartości (patrz ramka).Odpowiedzi na prośby o potwierdzanie sald nie mają obowiązku udzielać jednostki, które nie prowadzą ksiąg do potwierdzenia saldaJednostki mają ustawowy obowiązek inwentaryzacji rozrachunków drogą potwierdzenia sald jedynie do należności od kontrahentów. W tym celu jednostka jako wierzyciel inicjuje uzgodnienie salda należności, natomiast dłużnik potwierdza zgodność kwot bądź wskazuje rozbieżności. W przypadku zobowiązań jednostki inicjatywa uzgodnienia pozostaje po stronie jej kontrahentów (wierzycieli). Może ona jednak wystąpić do kontrahenta o potwierdzenie sald swoich zobowiązań (np. w przypadku, gdy widzi potrzebę zweryfikowania kwot zobowiązań). Tak wyjaśniono w pkt 8 stanowiska Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie rozrachunków z kontrahentami (Dz. Urz. Min. Fin. z 2019 r. poz. 83).Zanim jednostka rozpocznie procedurę potwierdzenia sald należności, powinna dokonać przeglądu sald rozrachunków z kontrahentami w celu określenia ich statusu na dzień uzgodnienia. Pozwoli to zweryfikować, które należności należy zakwalifikować jako nieściągalne, przedawnione, umorzone, przeterminowane - z podziałem na terminy opóźnienia, sporne, dochodzone na drodze ważne, uzgodnieniu w drodze potwierdzenia salda należności podlega kwota wymagająca zapłaty. Jest to więc nie tylko należność główna, ale także ewentualne odsetki (umowne, ustawowe, za opóźnienie), kary umowne, zasądzone koszty postępowania salda wymaga formy pisemnej. W praktyce wierzyciel wysyła do swojego dłużnika dwa egzemplarze pisma (wezwania do potwierdzenia wysokości salda), które zawiera informację o wysokości salda oraz pozycjach, które się na nie składają (ze wskazaniem np. numerów faktur). W piśmie wierzyciel prosi dłużnika o potwierdzenie salda poprzez odesłanie jednego egzemplarza podpisanego przez osobę do tego upoważnioną przez kontrahenta. Saldo to, jeśli jest zgodne, kontrahent powinien potwierdzić. Natomiast jeśli wystąpią różnice, kontrahent informację o ich kwocie i ewentualne uwagi zamieszcza na egzemplarzu odsyłanym do wierzyciela. Wzór potwierdzenia salda należności dostępny jest w serwisie w dziale Rachunkowość. Wezwanie do potwierdzenia wysokości salda oraz odpowiedź na nie mogą być wymienione pomiędzy kontrahentami drogą elektroniczną (np. w postaci wiadomości e-mail), jeżeli ta forma potwierdzania stanu wzajemnych rozrachunków została przez nich uzgodniona, a przekazane informacje zostaną odpowiednio uwierzytelnione (pkt 8 stanowiska KSR w sprawie rozrachunków).Potwierdzając stan należności wyrażonych w walutach obcych uzgodnieniu z kontrahentem podlega wartość wyrażona w walucie, w jakiej ma nastąpić zapłata. Wskazane jest potwierdzanie także sald zerowych należności. Szczególnie w przypadku, gdy z danym kontrahentem w ciągu roku występuje duża ilość transakcji i/lub powtarzają się te same kwoty albo jeśli otrzymane przelewy nie wskazują jednoznacznie, która należność została się, że jednostka wobec tego samego kontrahenta ma jednocześnie należność i zobowiązanie. Wtedy zaleca się, aby wysłała do niego potwierdzenie salda z zestawieniem kwoty należności i nie przewidują stosowania przez jednostkę tzw. milczącego potwierdzenia salda. Zatem nie można zamieszczać na wezwaniu do potwierdzenia wysokości salda informacji, że brak odpowiedzi ze strony kontrahenta w terminie wskazanym w wezwaniu zostanie uznany za potwierdzenie kwoty należności wyspecyfikowanej na wezwaniu. Brak odpowiedzi kontrahenta na wezwanie do potwierdzenia wysokości salda oznacza, że saldo rozrachunków nie zostało z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości w uzasadnionych przypadkach można odstąpić od inwentaryzacji metodą potwierdzenia sald i dokonać inwentaryzacji metodą saldaW ustawie o rachunkowości nie wskazano wzoru druku "Potwierdzenie salda". Wzór ten jednostki ustalają we własnym zakresie. Najczęściej stosowany jest druk składający się z dwóch części "A" i "B". Otrzymujący wezwanie do potwierdzenia salda odcinek "A" zatrzymuje u siebie, a odcinek "B" odsyła wystawcy, potwierdzając stan należności wierzyciela, a swoich zobowiązań albo zamieszczając informację o występujących wskazane przez wierzyciela saldo jest zgodne z zapisami w księgach dłużnika, to może on zamieścić na odcinku "B" potwierdzenia salda informację: "saldo zgodne". Z kolei gdy salda nie są zgodne z księgami dłużnika, powinien on powiadomić wierzyciela o tym, które pozycje są niezgodne i z jakich powodów (patrz ramka).Kto podpisuje potwierdzenie salda?W procedurze potwierdzenia sald ważną rolę odgrywają podpisy złożone na dokumencie. Zarówno wysłana przez wierzyciela do dłużnika prośba o potwierdzenie salda, jak i odpowiedź dłużnika powinny zostać podpisane przez upoważnioną do tego osobę. Jest nią kierownik jednostki lub upoważniona przez niego osoba, np. główna księgowa. Szczególnie istotne jest to, kto potwierdził saldo jako dłużnik. Niekiedy bowiem podpisanie potwierdzenia salda może być traktowane jako uznanie roszczenia przerywającego bieg zwrócić uwagę, iż podpisane przez pracowników księgowości potwierdzenia sald nie spowodują przerwania biegu przedawnienia, jeśli pracownik nie jest równocześnie upoważniony do reprezentowania przedsiębiorcy "na zewnątrz", to znaczy do składania w jego imieniu oświadczeń druk potwierdzenia salda należnościGP odpowiada na pytaniaZdarza się, że otrzymujemy potwierdzenia sald należności dotyczących danego roku obrotowego po 15 stycznia następnego roku. Czy jeśli takie potwierdzenia sald należności dotyczące 2021 r. otrzymamy po 15 stycznia 2022 r., to termin inwentaryzacji należności w drodze potwierdzeń sald zostanie dotrzymany?Pisma dotyczące potwierdzeń sald należności dotyczące inwentaryzacji za 2021 r. mogą wpływać do jednostek po 15 stycznia 2022 r., ponieważ potwierdzenia te mogą wykazywać stan salda należności również na dzień 15 stycznia 2022 r. Przy czym graniczną datą dla uzyskania tych potwierdzeń jest 85. dzień po dniu bilansowym, czyli w odniesieniu do inwentaryzacji za 2021 r., w jednostkach, w których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, będzie to 26 marca 2022 r. (por. art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o rachunkowości). Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych trzeba bowiem wyjaśnić i rozliczyć w księgach tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji, tj. w 2021 r. Otrzymaliśmy od kontrahenta prośbę o potwierdzenie salda naszych zobowiązań. Ustaliliśmy, że nasze saldo różni się od wskazanego w otrzymanym piśmie. Jak uzupełnić odsyłaną wierzycielowi część pisma?Gdy kwota zobowiązań wynikająca z ksiąg rachunkowych różni się od wskazanej przez wierzyciela na potwierdzeniu salda, należy go o tym powiadomić. W informacji zwrotnej dłużnik powinien określić, że saldo nie jest zgodne i przekazać wierzycielowi informacje o zaistniałych rozbieżnościach. Można tego dokonać odsyłając odpowiednią część druku z adnotacją "saldo niezgodne" wraz z określeniem powodu niezgodności, wskazaniem daty oraz podpisem osoby upoważnionej. Do odsyłanej części druku można także załączyć osobną informację zawierającą specyfikację różnic lub zestawienie z własnego programu finansowo-księgowego. Posiadamy należność, która jest uznana za sporną. Czy w tej sytuacji należy wysłać prośbę o potwierdzenia salda przez dłużnika?NIE. Sald należności spornych i wątpliwych, od osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych oraz z tytułów publicznoprawnych nie inwentaryzuje się drogą potwierdzenia sald (art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości). Tego rodzaju należności jednostka inwentaryzuje drogą porównania danych ujętych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji ich wartości (art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości).Podstawa prawnaUstawa z dnia r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217) autor: Karolina Paszkowska Gazeta Podatkowa nr 89 (1860) z dnia 2021-11-08Umowa o pracę czy cywilnoprawna? Praktyczne wskazówki. Wszystko na ten temat w poradniku na Opis druku: Druk Zestawienie obrotów i sald jest elementem ksiąg rachunkowych. Dokument ten sporządza się na koniec każdego okresu sprawozdawczego nie rzadziej niż na koniec miesiąca. W prawidłowo sporządzonym zestawieniu obrotów i sald suma obrotów debetowych wszystkich kont równa jest sumie obrotów kredytowych oraz suma sald Kwartalne sprawozdanie o stanie zobowiązań wg tytułów dłużnych oraz gwarancji i poręczeń składa się z sześciu części I. Identyfikacja Zobowiązania według tytułów Poręczenia i Uzupełniające dane o kredytach i pożyczkach jednostek samorządu terytorialnego na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach Uzupełniające dane o zobowiązaniach jednostek samorządu terytorialnego, wynikających z zawartych umów na okres dłuższy niż 6 miesięcy, o terminie płatności przypadającym w latach Zobowiązania z tytułu odsetek jednostek posiadających osobowość prawną, z wyłączeniem jednostek samorządu Identyfikacja podmiotu Pierwsza część sprawozdania służy do identyfikacji jednostki, która je składa. Poza nazwą, adresem oraz numerem identyfikacyjnym w prawym górnym rogu wskazuje się również odbiorcę sprawozdania. W tej części zaznacza się również okres sprawozdawczy objęty sprawozdaniem oraz w przypadku jednostek budżetu centralnego – jakiej części budżetowej dane sprawozdanie więcej niż jednej części budżetowej mają obowiązek sporządzania sprawozdań Rb-Z odrębnie dla każdej z nich (podstawa prawna: § 7 rozp. Ministra Finansów z r.).W części II formularza Rb-Z wykazuje się zobowiązania wg następujących czterech tytułów dłużnych: - papiery wartościowe – wiersz E1, - kredyty i pożyczki – wiersz E2, - przyjęte depozyty – wiersz E3, - zobowiązania wymagalne – wiersz tej części formularza nie nastąpiły żadne zmiany, jeżeli chodzi o jego wygląd w stosunku do stanu prawnego obowiązującego do końca 2009 roku. Jednakże, jakościową zmianą jest to, że zakres danych objęty obowiązkiem sprawozdawczym nałożonym na jednostki budżetu centralnego, nie podlega już ścisłym wyłączeniom i ograniczeniem tylko do kategorii E4 zobowiązania wymagalne. Wprowadzona została zasada, że wszystkie jednostki należące do sektora finansów publicznych wyłaniają formularz Rb-Z w takim zakresie w jakim prawo umożliwia im zaciąganie zobowiązań. Zobowiązania z kategorii E1 i E2 wyszczególnione są ze względu na horyzont czasowy danego zobowiązania. W wierszach i należy wykazać odpowiednio wyemitowane papiery wartościowe oraz zaciągnięte pożyczki i kredyty, których pierwotny termin do wykupu/zapłaty jest równy, bądź krótszy niż rok (krótkoterminowe). Natomiast w wierszach i – zobowiązania, o terminie do wykupu/zapłaty powyżej jednego roku (długoterminowe).Zobowiązania w sprawozdaniu Rb-Z wykazuje się wg wartości nominalnej, tj. w kwocie świadczenia głównego należnego do zapłaty w dniu wymagalności lub pozostałego do zapłaty na dzień sprawozdawczy bez należnego oprocentowania ani odsetek za zwłokę (stosuje się rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 marca 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu ustalania wartości zobowiązań zaliczanych do państwowego długu publicznego, długu Skarbu Państwa, wartości zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, 57, poz. 366).W układzie podmiotowym wierzyciele krajowi podzieleni są na tych należących do sektora finansów publicznych oraz na pozostałe podmioty. Taki podział wierzycieli umożliwia dokonywanie tzw. konsolidacji, tj. eliminacji wzajemnych zobowiązań pomiędzy podmiotami należącymi do tej samej grupy lub kategorii (np. jednostki działające w imieniu Skarbu Państwa, jednostki samorządowe), czy łącznie w ramach sektora finansów ramach sektora finansów wyróżniono następujące grupy jednostek:a) grupa I – obejmująca organy władzy publicznej, organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały, państwowe jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze państwowych jednostek budżetowych oraz państwowe fundusze celowe nieposiadające osobowości prawnej, inaczej jednostki reprezentujące Skarb Państwa,b) grupa II – obejmująca uczelnie publiczne, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej nadzorowane przez ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, państwowe uczelnie medyczne lub państwowe uczelnie prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, państwowe instytucje kultury, państwowe instytucje filmowe, Polską Akademię Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne, instytucje gospodarki budżetowej oraz inne państwowe osoby prawne, w tym agencje państwowe i wykonawcze oraz fundusze celowe, utworzone na podstawie odrębnych ustaw, w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw państwowych, jednostek badawczo-rozwojowych, banków, spółek prawa handlowego,c) grupa III – obejmująca jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze samorządowych jednostek budżetowych, gminne, powiatowe lub wojewódzkie fundusze celowe, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej nadzorowane przez jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury oraz samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw, w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem banków oraz spółek prawa handlowego,d) grupa IV – obejmująca Zakład Ubezpieczeń Społecznych i fundusze zarządzane przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz Narodowy Fundusz grupami wierzycielskimi są:a) bank centralny – tj. Narodowy Bank Polski,b) banki – wszelkie banki z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od formy organizacyjno-prawnej – tj. banki państwowe, banki spółdzielcze, banki w formie spółek akcyjnych,c) pozostałe krajowe instytucje finansowe – to jest takie jednostki, które świadczą usługi finansowe (z wyłączeniem banków). Do tej grupy podmiotów zaliczają się w szczególności, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, fundusze inwestycyjne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, narodowe fundusze inwestycyjne, zakłady ubezpieczeń, towarzystwa emerytalne, fundusze emerytalne, domy maklerskie, d) przedsiębiorstwa niefinansowe – w tej grupie znajdują się podmioty, których główną działalnością jest produkcja i obrót dobrami lub świadczenie usług (z wyłączeniem usług finansowych), w szczególności przedsiębiorstwa państwowe, spółki, spółdzielnie, oddziały przedsiębiorców zagranicznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek zatrudniające powyżej 9 osób (bez względu na wymiar etatu), grupy producenckie, niepubliczne szkoły wyższe, niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, agencje (z wyjątkiem agencji państwowych, w tym wykonawczych), e) gospodarstwa domowe – czyli osoby lub grupy osób będące konsumentami lub producentami rynkowymi wyrobów i usług. Do tego sektora zaliczane są osoby fizyczne, w tym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek zatrudniające do 9 osób włącznie oraz rolnicy indywidualni, niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej oraz szkoły niepubliczne prowadzone przez osoby fizyczne, o ile zatrudniają do 9 osób włącznie (bez względu na wymiar etatu) na koniec danego okresu sprawozdawczego. Kategoria ta obejmuje również pracowników zatrudnionych w jednostce sporządzającej wierzycieli osób fizycznych prowadzących działalność na własny rachunek do grupy przedsiębiorstw niefinansowych lub do gospodarstw domowych może nastręczać problemów. Przede wszystkim z tytułu braku wystarczających informacji co do rozmiarów zatrudnienia w danym podmiocie. Dlatego też, wprowadzono zasadę dopuszczającą stosowanie szacunków. Ponadto, przy obliczaniu zatrudnienia uwzględnia się etaty niezależnie czy stanowią one pełny lub niepełny wymiar czasu pracy na koniec danego okresu sprawozdawczego. f) instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych – do tej grupy zaliczane są wszelkie instytucje niekomercyjne stanowiące odrębne jednostki organizacyjne, które działają przede wszystkim na rzecz gospodarstw domowych (osób fizycznych) i są zaliczane do tzw. grupy prywatnych pozostałych producentów nierynkowych. Znajdują się w niej w szczególności związki zawodowe, fundacje, stowarzyszenia, partie polityczne, kościoły lub związki wyznaniowe mające uregulowane stosunki z Rzeczpospolitą Polską oraz kluby społeczne, kultury, rekreacyjne i sportowe; instytucje dobroczynne i inne organizacje społeczne oraz zawodowe finansowane z dobrowolnych wpłat pieniężnych lub w naturze od innych jednostek zagraniczni, czyli podmioty mające status nierezydentów, należy podzielić na:a) podmioty należące do strefy euro – czyli nierezydenci mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym obowiązującym środkiem płatniczym jest euro,b) pozostałe podmioty zagraniczne – nierezydenci mający miejsce zamieszkania za granicą oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą w innym państwie niż w państwie członkowskim Unii Europejskiej, o którym mowa czym, poprzez określenie nierezydent należy rozumieć zarówno osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą, jak również wszelkie inne podmioty mające siedzibę za granicą, ale posiadające zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu. Do grupy nierezydentów zaliczane są również znajdujące się za granicą oddziały, przedstawicielstwa i przedsiębiorstwa utworzone przez rezydentów, a także obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne obce przedstawicielstwa oraz misje specjalne i organizacje międzynarodowe korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub dotyczące zadłużenia jednostek w odniesieniu do wierzycieli wykazuje się wg stanu na koniec okresu sprawozdawczego wobec aktualnego wierzyciela. Jeśli nie ma informacji co do obrotu na rynku wtórnym, należy wykazać nabywcę samorządu terytorialnego wyemitowała w październiku 2009 r. pięcioletnie obligacje o wartości nominalnej 147 mln zł. W ramach oferty publicznej całość emisji została nabyta przez krajowe banki. W marcu 2010 r. część inwestorów z sektora bankowego odsprzedała obligacje o wartości 118 mln zł swoim klientom z sektora przedsiębiorstw. W jaki sposób te informacje ująć w sprawozdaniach za IV kwartał 2009 i I kwartał 2010 r.?Zadaniem agenta emisji jest prowadzenie rozliczeń, wynikających z obsługi zadłużenia jednostki (tj. naliczanie oraz przekazywanie odsetek wierzycielom). W związku z tym jednostka powinna mieć możliwość uzyskania informacji na temat sektorów, do których należą aktualni wierzyciele. W sprawozdaniu Rb-Z wg stanu na r. jednostka wykaże zobowiązanie o wartości 147 mln zł z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych w wierszach E, E1 oraz w kolumnach: 10 (zobowiązania wobec krajowych banków), 3 (zobowiązania wobec wierzycieli krajowych ogółem) i 2 (kwota zadłużenia ogółem). Natomiast już w sprawozdaniu wg stanu na r. zobowiązanie to pojawi się dodatkowo w kolumnie 12, przy czym w kolumnie 10 jednostka wykaże tylko 29 mln zł, a pozostałe 118 mln zł w kolumnie 12 (zobowiązania wobec krajowych przedsiębiorstw niefinansowych). Gdyby jednak jednostka nie była w stanie uzyskać np. od agenta emisji informacji, do jakiej grupy podmiotów należą jej aktualni wierzyciele, powinna prezentować w sprawozdaniu swoje zobowiązanie wg pierwotnego wierzyciela, tzn. w kolumnie 10, w pełnej wysokości aktualnego zadłużenia z tego E1. Papiery wartościoweKategoria „papiery wartościowe” obejmuje wyemitowane papiery wartościowe, które zostały dopuszczone do obrotu zorganizowanego (tj. takie, dla których istnieje płynny rynek wtórny). Zaliczane są do niej bony i obligacje. Ta kategoria zobowiązań nie obejmuje natomiast papierów udziałowych, ani instrumentów w ramach oferty publicznej wyemitowała w grudniu 2009 r. obligacje trzyletnie o łącznej wartości nominalnej 110 mln zł. Cena emisyjna wyniosła 99 zł za każde 100 zł wartości nominalnej. Do budżetu jednostki wpłynęło 108,9 mln zł z tytułu emisji. Natomiast pod koniec 2009 r. jednostka w kolejnej ofercie publicznej wyemitowała obligacje roczne o wartości nominalnej 17 mln zł. Nabywcy objęli emisję wg wartości nominalnej (tzn. cena sprzedaży równa była nominałowi). Obydwie emisje zostały dopuszczone do obrotu na pozagiełdowym rynku papierów wartościowych i ostatecznie trafiły do sektora krajowego bankowego. Przy sporządzaniu sprawozdania wg stanu na koniec I kwartału 2010 r. zobowiązanie z tytułu pierwszej emisji jednostka wykazuje w wierszach E, E1 oraz w kolumnach: 10 (kwota zadłużenia wobec krajowych banków), 3 (kwota zadłużenia wobec wierzycieli krajowych ogółem) i 2 (kwota zadłużenia ogółem) w wysokości równej 110 mln zł. Natomiast z tytułu drugiej emisji 17 mln zł w wierszach E, E1 i w analogicznych kolumnach. Wiersz E2. Kredyty i pożyczkiPożyczki i kredyty charakteryzują się następującymi ogólnymi cechami: - ich warunki są albo ustalane przez instytucję udzielającą pożyczki/kredytu, albo negocjowane, - inicjatywa dotycząca zaciągnięcia pożyczki/kredytu leży na ogół po stronie pożyczkobiorcy/kredytobiorcy, - wobec wierzyciela stanowią bezwarunkowy oprocentowany dług, który trzeba spłacić w ustalonym terminie. W sprawozdaniu Rb-Z w kategorii E2 obok pożyczek i kredytów wykazuje się wartość zobowiązań wynikających również z umów leasingu finansowego, sprzedaży na raty oraz zobowiązania z tytułu umów o partnerstwie publiczno-prywatnym, w przypadku gdy umowa ta ma wpływ na poziom długu tej kategorii mieszczą się również papiery wartościowe, z wyłączeniem papierów udziałowych, których zbywalność jest ograniczona (tzn. nie istnieje dla nich płynny rynek wtórny). Wyłączone są z niej natomiast kredyty handlowe, czyli zobowiązania powstające w wyniku bezpośredniego udzielenia pożyczki (przez dostawców lub producentów) na transakcje dotyczące wyrobów i usług, poprzez odroczenie spełnienia świadczenia pieniężnego. Odstępstwem od tej zasady jest sytuacja, w której w ramach porozumienia trójstronnego włącza się bank i przejmuje wierzytelności od dostawcy lub producenta. Jeżeli w drodze umowy z bankiem ustalony będą nowe warunki spłaty (tj. harmonogram, oprocentowanie), należy traktować to zobowiązanie jako pożyczkę na spłatę kredytu kupieckiego i ująć w sprawozdaniu Rb-Z w wierszu E2. PrzykładJednostka w grudniu 2009 r. zakupiła sprzęt biurowy o wartości 74 000 zł. Na podstawie umowy handlowej sprzedawca umożliwił jednostce zapłatę po upływie 45 dni od momentu wystawienia faktury. Faktura została wystawiona na kwotę 75 500 z tego, że jednostka korzystała z 45-dniowego kredytu kupieckiego. Jednostka nie musi więc wykazywać tego zobowiązania w sprawozdaniu Rb-Z, gdyż z prawnego punktu widzenia kredytu kupieckiego nie zalicza się do kategorii danego zobowiązania do kategorii papierów wartościowych lub pożyczek może budzić wątpliwości. W takiej sytuacji jako kryterium klasyfikacji wykorzystuje się faktyczną płynność danego pasywa finansowego, rozumianą jako swobodę w zakresie jego zbywalności na rynku wtórnym. W przypadku gdy dla danego typu zobowiązania funkcjonuje płynny rynek wtórny, należy je zaliczyć do papierów wartościowych. Płynny rynek wtórny to taki, na którym chętnych do nabycia np. danej obligacji jest dużo, a aktualni wierzyciele mogą w dowolnym momencie je zbyć bez znacznego uszczerbku w cenie. W przeciwnym przypadku (np. weksli lub obligacji oszczędnościowych) należy potraktować dane zobowiązanie jako wyemitowała w maju 2008 r. obligacje trzyletnie o łącznej wartości nominalnej 70 mln zł. Cena emisyjna wyniosła 100,25 zł za każde 100 zł wartości nominalnej. Do budżetu jednostki wpłynęło 70,175 mln zł z tytułu emisji. Emisja nie miała charakteru publicznego. Całość została objęta przez bank organizujący sporządzaniu sprawozdania wg stanu na koniec I kwartału 2010 r. zobowiązanie z tytułu tej emisji, z uwagi na jej niepłynny charakter jednostka wykazuje w wierszach E, E2 (a nie E1!) oraz w kolumnach: 10 (kwota zadłużenia wobec krajowych banków), 3 (kwota zadłużenia wobec wierzycieli krajowych ogółem) i 2 (kwota zadłużenia ogółem) w wysokości równej 70 mln samorządu terytorialnego w 2005 r. zaciągnęła w Europejskim Banku Inwestycyjnym długoterminowy (termin spłaty przypada na 2010 r.) kredyt walutowy o wartości nominalnej 30 mln euro. W latach 2006-2009 po 5 mln euro rocznie, natomiast w 2010 r. ostatnie 2,5 mln sprawozdaniu za I kwartał 2010 r. jednostka powinna wykazać wartość pozostałego do spłaty kredytu (2,5 mln euro), po uprzednim przeliczeniu na walutę polską wg średniego kursu walut obcych, ogłoszonego przez NBP, a obowiązującego w ostatnim dniu roboczym okresu sprawozdawczego. Oznacza to, że w wierszach: E, E2 i w kolumnach: 16 (kwota zadłużenia wobec podmiotów należących do strefy euro), 15 (kwota zadłużenia ogółem wobec wierzycieli zagranicznych) oraz 2 (kwota zadłużenia ogółem) została wykazana równowartość 2,5 mln euro wg kursu NBP dla euro z r. Na koniec I kwartału 2010 r. kurs wymiany 1 euro wyniósł 3,8622 zł, wartość złotowa zobowiązania stanowić będzie ok. 9 655 500 E3. Przyjęte depozytyW wierszu E3 wykazuje się przyjęte depozyty. Są to kwoty zobowiązań wynikających z przyjętych na rachunek JST depozytów, które ujmowane są w budżetach tych jednostek oraz są środkiem finansowania np. spłaty wcześniej zaciągniętych zobowiązań lub niedoboru środków danej maju 2009 r., w celu uzyskania środków finansowych na pokrycie niedoboru środków budżetowych, jednostka rozpoczęła sprzedaż rocznych certyfikatów oszczędnościowych o jednostkowej wartości nominalnej 100 zł i oprocentowaniu zmiennym. Zgodnie z warunkami emisji, nabywcami certyfikatów mogą być wyłącznie osoby fizyczne. Certyfikaty są imienne, a nabywcy nie mają prawa odsprzedawać certyfikatów osobom trzecim. Emitent przewiduje wykup certyfikatów przed terminem, na który zostały wydane. Na koniec I kwartału 2010 r. łączna wartość zobowiązań jednostki z tego tytułu wyniosła 12 754 578 zł (w tym wartość odsetek naliczonych na r. w kwocie 597 578 zł).W sprawozdaniu tej jednostki, wg stanu na dzień r., powinno się znaleźć zobowiązanie w wysokości 12 157 000 zł w wierszach E i E3 oraz w kolumnach: 2, 3 i 13 (zobowiązania wobec krajowych gospodarstw domowych).Rozporządzenie Ministra Finansów nie wymienia listy kategorii (nazw) depozytów, które należy wykazywać w sprawozdaniach Rb-Z. Jest tak dlatego, że z punktu widzenia statystyki długu publicznego – a to jej służą dane pozyskiwane poprzez sprawozdania Rb-Z – istotny jest charakter oraz cel przyjęcia depozytu, a nie jego nazwa. Poza tym z praktycznego punktu widzenia stworzenie zamkniętego katalogu jest zadaniem bardzo trudnym i niecelowym z uwagi na pojawianie się ciągle nowych kategorii depozytów przyjmowanych przez rozumieniu sprawozdań Rb-Z depozyty mające charakter swoistego rodzaju gwarancji raczej nie służą sfinansowaniu deficytu ani długu JST, i nie powinno się ich wykazywać. Chodzi tu np. o kaucje mieszkaniowe wpłacane jednostce przez osoby, które otrzymują mieszkanie z zasobu gminy, depozyty pensjonariuszy w domach pomocy społecznej lub depozyty przyjęte w celu zabezpieczenia należytego wykonania E4. Zobowiązania wymagalneMianem „zobowiązań wymagalnych” określa się wszystkie bezsporne zobowiązania, których termin płatności dla dłużnika minął, a które nie zostały ani przedawnione, ani umorzone. Są to zobowiązania wynikające głównie z dostaw towarów i usług (np. niezapłaconych w terminie faktur), prawomocnych orzeczeń sądu, udzielonych poręczeń i gwarancji. Kategoria zobowiązań wymagalnych nie obejmuje odsetek za zwłokę od tych zobowiązań, jak również, nie obejmuje zobowiązań wymagalnych z tytułu papierów wartościowych, pożyczek i kredytów oraz przyjętych depozytów. Te należy wykazywać wg ich pierwotnego sytuacji, w której zostanie zawarta ugoda pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem i zobowiązanie uprzednio wymagalne zostanie zrestrukturyzowane (tj. wierzyciel wyznaczy nowy harmonogram spłat), zobowiązanie przestaje być wymagalne i nie podlega wykazaniu w wierszu sektora finansów publicznych posiada niezapłacone faktury z tytułu dostaw towarów i usług na kwotę 121 000 zł, przy czym dla faktur o łącznej wartości 52 000 zł termin zapłaty wykracza poza okres sprawozdawczy (przypada na kwiecień 2010 r.). Ponadto jednostka posiada wymagalne zobowiązania wobec swoich pracowników na kwotę 11 500 zł oraz zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 21 000 zł, z czego tylko 2 450 zł stanowią zobowiązania zaległe, ale nieprzedawnione (miały być zapłacone w kwietniu 2010 r.). W sprawozdaniu za I kwartał 2010 r. jednostka wykaże: • 69 000 zł za niezapłacone faktury z tytułu dostaw towarów i usług w wierszach E, E4 i w kolumnach: 12 (kwota zadłużenia wobec krajowych przedsiębiorstw niefinansowych), 3 (kwota zadłużenia wobec wierzycieli krajowych ogółem) i 2 (kwota zadłużenia ogółem), • 11 500 zł z tytułu zaległych zobowiązań wobec pracowników w wierszach E, E4 i w kolumnach: 13 (kwota zadłużenia wobec krajowych gospodarstw domowych), 3 i 2, • 2 450 zł z tytułu zaległych zobowiązań wobec ZUS w wierszach E, E4 i w kolumnach: 8 (zadłużenie wobec grupy IV), 4 (zadłużenie wobec sektora finansów publicznych), 3 i pamiętać, że każda zmiana danych ujętych w sprawozdaniu Rb-Z może mieć wpływ na poziom państwowego długu publicznego oraz na poziom obliczanych na jego podstawie wskaźników ekonomicznych dla poszczególnych okresów sprawozdawczych. Dlatego jeśli wystąpią jakiekolwiek zmiany w poziomie ewidencjonowanych zobowiązań w stosunku do przesłanych wcześniej sprawozdań Rb-Z, sporządza się korektę zgodnie z zapisami §10 ust. Poręczenia i gwarancjeKolejna, trzecia część sprawozdania Rb-Z dotyczy zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, jakich udzieliły jednostki sektora finansów w celu zabezpieczenia zobowiązań innych podmiotów. W tym zestawieniu wykazuje się potencjalne zobowiązania, ciążące na jednostce z tytułu udzielonych poręczeń lub gwarancji, jak również zobowiązania wymagalne, które jednostka udzielająca poręczenia (gwarancji) musi spłacić za dłużnika (tj. podmiot, którego zobowiązania zabezpieczone były umową poręczenia lub gwarancji) w przypadku uruchomienia poręczenia (gwarancji), czyli realizacji umowy poręczenia (gwarancji). Sprawozdanie z tego zakresu przewiduje następujące kategorie danych: - F1. Wartość nominalna niewymagalnych zobowiązań z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji na koniec okresu sprawozdawczego, - F2. Wartość nominalna wymagalnych zobowiązań z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji na koniec okresu sprawozdawczego, - F3. Wartość poręczeń i gwarancji udzielonych w okresie F1Wartość nominalna niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji oznacza kwotę, którą poręczyciel (gwarant) miałby obowiązek zapłacić, gdyby dłużnik, za którego udzielono poręczenia (gwarancji), nie spłacił zobowiązania przypadku kredytów i pożyczek objętych poręczeniami (gwarancjami) należy uwzględnić zarówno kwotę świadczenia głównego (kapitału), jak i świadczeń ubocznych (takich jak odsetki oraz inne opłaty związane z udzieleniem kredytu lub pożyczki, np. prowizje przygotowawcze), o ile zostały objęte poręczeniem (gwarancją).Wiersz F2Wartość nominalna wymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji na koniec okresu sprawozdawczego oznacza kwotę, którą poręczyciel (gwarant) ma obowiązek zapłacić, z uwagi na uruchomione poręczenie (gwarancje) wg stanu na koniec okresu F3Wartość nominalna wymagalnych poręczeń i gwarancji udzielonych w trakcie okresu sprawozdawczego oznacza łączną wartość udzielonych poręczeń i gwarancji w ciągu danego kwartału, przy czym należy uwzględnić zarówno poręczoną należność główną wraz z należnością uboczną (odsetki).PrzykładJST(gwarant) w latach 2006–2010 poręczyła: w 2006 r. trzyletnią pożyczkę innej JST(dłużnik) w wysokości 45 mln zł – wartość poręczenia 51 mln zł,  w 2008 r. dwuletnią pożyczkę JST(dłużnik) w wysokości 110 mln zł – wartość poręczenia 119 mln zł, w 2008 r. dwuletnią pożyczkę JST w wysokości 59 mln zł – wartość poręczenia 65 mln zł, w 2008 r. jednostce spoza sektora finansów publicznych, pięcioletnią pożyczkę w wysokości 35 mln zł – wartość poręczenia 43 mln zł, w 2009 r. czteroletnia pożyczkę jednostce spoza sektora finansów publicznych w wysokości 68 mln zł – wartość poręczenia 79 mln zł. w 2010 r. dwuletnią pożyczkę jednostce spoza sektora finansów publicznych w wysokości 27 mln zł – wartość poręczenia 31 mln samorządu terytorialnego (dłużnik) nie spłaciła kredytu zaciągniętego w 2005 r., dlatego w 2009 r. poręczenie zostało uruchomione. JST (gwarant) przejęła pozostałe do spłaty zobowiązanie w wysokości 15 mln zł. W styczniu 2010 r. spłaciła za dłużnika 15 mln zł. Z 15 mln zł wierzytelności JST do końca marca 2010 r. udało się odzyskać od dłużnika (JST) 3 mln zł. Od kwoty pozostałej do odzyskania kwoty, tj. 12 mln zł, JST(gwarant) naliczył 0,3 mln zł odsetek za zwłokę. W sprawozdaniu Rb-Z, wg stanu na koniec I kwartału 2010 r., należy wykazać powyższe informacje w sposób następujący: w wierszu F1, w kolumnie 2 (ogółem) 384 mln zł, natomiast w kolumnach: 3 (wobec sektora finansów publicznych) i 6 (wobec jednostek należących do grupy III) – 235 mln zł, w kolumnie 8 (wobec pozostałych podmiotów) 149 mln zł, w wierszu F2, jednostka wykaże wartości zerowe, w wierszu F3, w kolumnach: 2, 8 – 27 mln Uzupełniające dane o kredytach i pożyczkach jednostek samorządu terytorialnego na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznychObowiązek sporządzenia zestawienia dotyczącego danych uzupełniających z zakresu kredytów i pożyczek w tej części formularza spoczywa tylko na jednostkach samorządu terytorialnego. Należy w tym zestawieniu wykazać wartość zobowiązań wynikających z tytułu kredytów i pożyczek otrzymanych z budżetu państwa lub z innych źródeł, włączając współfinansowanie (udział własny), na realizację programów i projektów finansowanych przy wykorzystaniu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegających zwrotowi z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA). Dane należy prezentować w podziale na pochodzące z budżetu państwa i z innych źródeł oraz na te związane ze współfinansowaniem (udział własny); wszystkie dane w rozbiciu na zobowiązania ogółem i Uzupełniające dane o zobowiązaniach jednostek samorządu terytorialnego, wynikających z zawartych umów na okres dłuższy niż 6 miesięcy, o terminie płatności przypadającym w latach następnychObowiązek sporządzenia zestawienia dotyczącego danych uzupełniających z zakresu zobowiązań wynikających z umów zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy, których termin płatności przypadnie w latach następnych w tej części formularza spoczywa tylko na jednostkach samorządu terytorialnego. W tym zestawieniu należy wykazać wszelkie zobowiązania powyżej 6 miesięcy (długookresowe) o terminie płatności przypadającym w latach następnych. Wyłączeniu podlegają zaciągnięte kredyty, pożyczki i wyemitowane papiery wartościowe, tj. wszelkie zobowiązania podlegające wykazaniu w części A. Dane należy prezentować w rozbiciu na kwoty ponoszone na realizację zadań bieżących oraz inwestycyjnych. Poza wartością nominalną, tj. kwotą pozostałą do spłaty, licząc od końca okresu sprawozdawczego, należy podać datę zaciągnięcia zobowiązania, datę rozpoczęcia, oraz zakończenia Zobowiązania z tytułu odsetek jednostek posiadających osobowość prawną, z wyłączeniem jednostek samorządu terytorialnegoObowiązek sporządzenia zestawienia dotyczącego zobowiązań z tytułu odsetek w tej części formularza spoczywa tylko na jednostkach posiadających osobowość prawną. W związku z powyższym zestawienie to nie zostanie od kwietnia 2008 r. leasinguje sprzęt komputerowy o wartości 120 000 złUmowa leasingu zawarta jest na 5 lat, miesięczne opłaty leasingowe wynoszą 2 400 zł z czego na spłatę kapitału przypada 2 000 złRównież w 2008 r. w jednostce zbudowano infrastrukturę sieci komputerowej o łącznej wartości 200 000 złZgodnie z umową jednostka nie płaci za sprzęt oraz prace serwisowe. W zamian jednostka przez 5 lat będzie ponosiła opłaty licencyjne oraz serwisowe miesięcznie w wysokości 4 750 złJednostka pozyskała sprzęt komputerowy w ramach zadań bieżących, natomiast budowa infrastruktury sieci komputerowej nastąpiła w ramach zadań sprawozdaniu Rb-Z za I kwartał 2010 r. w części dotyczącej danych uzupełniających uwzględnia się informacje:- wartość przedmiotu leasingu pozostała do zapłaty po I kwartale 2010 r. wynosi 56 000 zł. Kwota ta to wartość nominalna, którą wpisuje się do zestawienia w kolumnie 2. Transakcje leasingu finansowego dla potrzeb statystyki długu publicznego klasyfikuje się jako pożyczki. Kwotę 56 000 zł należy ująć w zestawieniu dotyczącym zobowiązań wg tytułów dłużnych. - wartość opłat wynikająca z umowy licencyjnej i serwisowej wynosi 285 000 zł (60 miesięcy × 4750 zł). Od momentu zawarcia umowy do sporządzania sprawozdania za I kwartał 2010 r. jednostka zapłaciła dostawcy 152 000 zł. Oznacza to, że w kolumnie 6 należy ująć kwotę 133 000 zł jako wartość zobowiązania pozostałą do spłaty przez jednostkę. Małgorzata MichalskaSektor PublicznyWięcej o sprawozdaniu RB-Z przeczytasz w Poradniku Rachunkowości Budżetowej nr 7. Zamów prenumeratę Poradnika Rachunkowości Budżetowej, a w najbliższym czasie otrzymasz omówienia najważniejszych zagadnień z rachunkowości i sprawozdawczości budżetowej, Nową kontrolę zarządczą- Przekształcenia i likwidację zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych. Poziom zapotrzebowania na finansowania jest zależny od uprzednio zaprognozowanych wydatków (koszty, nakłady inwestycyjne) oraz przychodów, jak również cykli rotacji należności, zapasów, zobowiązań. Z tego względu warto określić źródła i poziom finansowania w ostatnim etapie prognozowania.

Składniki majątku, które nie mogą z racji swego charakteru albo innych przyczyn zostać zinwentaryzowane drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda z inną jednostką, są inwentaryzowane drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. Weryfikacji tej dokonuje zasadniczo dział księgowości. Należy ją odpowiednio majątku podlegające weryfikacjiWeryfikacji sald zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości dokonuje się na koniec każdego roku obrotowego w odniesieniu do kont, na których ujęte są:środki trwałe, do których dostęp jest znacznie utrudniony,grunty oraz prawa zakwalifikowane do nieruchomości,należności sporne i wątpliwe,należności i zobowiązania wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych,należności i zobowiązania z tytułów publicznoprawnych,inne aktywa i pasywa, których zinwentaryzowanie w drodze spisu z natury lub uzgodnienia salda z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe, w tym niematerialne i prawne,środki trwałe w budowie, z wyjątkiem maszyn i urządzeń,środki trwałe znajdujące się poza jednostką, gdy jednostka, w której się aktualnie znajdują, nie potwierdza ich stanu ustalonego drogą spisu z natury (np. środki trwałe oddane w najem),środki trwałe lub zapasy w przypadku, gdy ich inwentaryzacja drogą spisu z natury dokonywana jest odpowiednio co 4 lub co 2 lata - w latach, w których nie było spisu z natury (patrz ramka),zapasy w drodze,należności, co do których nie otrzymano odpowiedzi na wysłane pisma z prośbą o potwierdzenie salda do 85. dnia od dnia bilansowego,rozliczenia międzyokresowe przychodów i kosztów,kapitały (fundusze) własne,rezerwy,fundusze czasie pandemii w niektórych przypadkach może wystąpić trudność z przeprowadzeniem inwentaryzacji składników aktywów w drodze spisu z natury z zachowaniem bezpieczeństwa osób jej dokonującej i w takich przypadkach dopuszczalne jest odstąpienie od spisu z natury i dokonanie inwentaryzacji w drodze weryfikacji. Trzeba jednak podkreślić, że takie "zastępcze" rozwiązanie może zostać uznane za prawidłowe w wyjątkowych sytuacjach (patrz ramka). Warto przypomnieć, że istnieje możliwość rozłożenia prac inwentaryzacyjnych w czasie i w większości przypadków - przy właściwej organizacji - przeprowadzenie spisu z natury także w czasie Ministerstwa Finansów dotyczące inwentaryzacji w drodze weryfikacji» Weryfikacja na koniec roku, w którym nie przypadał termin spisu z natury (przy inwentaryzacji ciągłej)"Czy w roku, w którym nie przypada termin inwentaryzacji środków trwałych na terenie strzeżonym, należy dokonać inwentaryzacji tych środków w formie weryfikacji?(...) Art. 26 ust. 3 ww. ustawy (ustawy o rachunkowości - przyp. red.) stanowi o ułatwieniach polegających na tym, iż termin i częstotliwość uważa się za dotrzymane, jeżeli w odniesieniu do nieruchomości zaliczonych do środków trwałych oraz inwestycji, jak też znajdujących się na terenie strzeżonym innych środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie - inwentaryzacja przeprowadzona zostanie raz w ciągu 4 lat. Należy jednak zaznaczyć, że w latach, w których nie przeprowadza się spisu z natury, środki trwałe inwentaryzuje się metodą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji realnej ich wartości". » Weryfikacja zamiast spisu z natury ze względu na COVID-19"Czy pandemia COVID-19 może być uzasadnieniem do przeprowadzenia inwentaryzacji w drodze weryfikacji zamiast w formie spisu z natury?(...) jednostka powinna dołożyć wszelkich starań, aby inwentaryzację składników aktywów przeprowadzić drogą spisu z natury przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa koniecznych dla jej przeprowadzenia. (...) przeprowadzenie w miejsce spisu z natury inwentaryzacji metodą weryfikacji (...) powinno dotyczyć tylko wyjątkowych sytuacji. Wydaje się, że jedną z takich przesłanek może być potencjalne ryzyko epidemiczne występujące w określonych podmiotach np. w szpitalach w odniesieniu np. środków trwałych znajdujących się w pomieszczeniach, gdzie przebywają pacjenci, sal operacyjnych zauważenia wymaga, że ww. ryzyko epidemiczne nie występuje w jednakowym zakresie we wszystkich jednostkach przeprowadzających inwentaryzację ani w odniesieniu do wszystkich składników aktywów objętych inwentaryzacją. Wobec tego, każda jednostka powinna dokonać gruntownej oceny potencjalnych ryzyk związanych z pandemią COVID-19 w celu podjęcia uzasadnionej decyzji o wyborze danej metody inwentaryzacji. Dokumentacja uzasadniająca przeprowadzenie inwentaryzacji drogą weryfikacji zamiast spisu z natury wraz z dokumentacją potwierdzającą porównanie danych ksiąg rachunkowych na dzień bilansowy z odpowiednimi dokumentami powinna stanowić załącznik do protokołu weryfikacji".Źródło: przebiega weryfikacja?Składniki objęte weryfikacją, terminy weryfikacji i osoby wyznaczone do jej dokonania powinny zostać określone w zarządzeniu o inwentaryzacji. Zazwyczaj weryfikacji kont dokonują pracownicy księgowości. Warto przy tym zwrócić uwagę, by (jeśli to jest możliwe) weryfikację salda danego składnika majątku przeprowadzał inny pracownik księgowości niż ten, który prowadzi jego ewidencję. W weryfikacji niektórych składników majątku powinny brać udział także osoby spoza księgowości. Nie zawsze bowiem pracownicy księgowości mają wystarczającą wiedzę do określenia realności sald. Przykładowo, dobrze jest, gdy w weryfikacji środków trwałych w budowie uczestniczy pracownik działu inwestycji, w weryfikacji roszczeń spornych - radca prawny zajmujący się obsługą prawną firmy, w weryfikacji ZFŚS - pracownik zajmujący się tym w drodze weryfikacji polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i sprawdzeniu wartości tych składników. Prace związane z inwentaryzacją w drodze weryfikacji mają różny przebieg w zależności od składnika majątku, którego dotyczą. I tak, w odniesieniu do:1) środków trwałych trudno dostępnych (np. podziemnych urządzeń sieciowych, podziemnych zbiorników, kanałów, kabli), dla których ze względu na ich rodzaj i umiejscowienie nie zachodzi niebezpieczeństwo zaginięcia lub kradzieży - weryfikacja może polegać na potwierdzeniu ich istnienia, przydatności lub dokonanych ulepszeń na podstawie odpowiednich dowodów oraz informacji służb technicznych,2) gruntów, prawa wieczystego użytkowania gruntów, spółdzielczego prawa do lokali mieszkaniowych i użytkowych zaliczanych do środków trwałych lub inwestycji - weryfikacja może polegać na sprawdzeniu, czy jednostka dysponuje dokumentami potwierdzającymi jej tytuł prawny oraz czy w ciągu roku nastąpiły zmiany w tym zakresie,3) środków trwałych w budowie - należy sprawdzić, czy budowane (ulepszane) obiekty nie zostały już przekazane do użytkowania bez udokumentowania i ujęcia w ewidencji księgowej, czy nie zaniechano ich budowy, czy w nakładach na budowę środków trwałych nie ujęto kosztów niemających związku z budową,4) wartości niematerialnych i prawnych - weryfikacja polega przede wszystkim na sprawdzeniu, czy określony składnik majątku istnieje i jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności,5) zapasów w drodze i dostaw niefakturowanych - weryfikacja polega na sprawdzeniu zapisów księgowych dokonanych na koncie 30 "Rozliczenie zakupu", które może na dzień bilansowy wykazywać dwa salda Wn (towary i materiały w drodze) i Ma (dostawy niefakturowane); analizuje się, czy stany zapasów w drodze nie znajdują potwierdzenia w dowodach przyjęcia tych składników do magazynu oraz czy do dowodów przyjęcia dostaw na pewno nie otrzymano faktur od dostawców,6) należności i zobowiązań publicznoprawnych, np. z tytułu podatków, ceł, składek ZUS - weryfikacja polega przede wszystkim na porównaniu danych z ksiąg z deklaracjami (PIT, VAT, ZUS DRA, deklaracjami dotyczącymi podatku od nieruchomości itp.) i innymi dokumentami, zestawieniami itp. służącymi ustaleniu tych należności i zobowiązań,7) należności dochodzonych na drodze postępowania sądowego - sprawdza się stan roszczeń np. z pozwami lub innymi pismami sądowymi,8) czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów - weryfikacja polega na sprawdzeniu, czy zasadne jest rozliczanie poszczególnych kosztów w czasie, kontroli, czy koszty podlegające rozliczeniu w czasie spełniają definicję aktywów, porównaniu z dokumentami źródłowymi w celu sprawdzenia poprawności ustalonych odpisów,9) zobowiązań wobec kontrahentów, które nie zostały zinwentaryzowane w drodze potwierdzenia salda dla wierzyciela - weryfikuje się wszystkie dokumenty stanowiące podstawę zapisów na kontach zobowiązań z kontrahentami,10) kapitału własnego - weryfikacja polega na sprawdzeniu legalności i poprawności zmian stanu kapitału podstawowego, zapasowego, rezerwowego w ciągu roku; w jednostkach, w których wpłacone i pobrane środki przez właścicieli lub wspólników spółek osobowych są bieżąco ujmowane na kontach rozrachunków z właścicielami/wspólnikami, inwentaryzację składników kapitału własnego należałoby powiązać z inwentaryzacją tych rozrachunków i ustaleniem trwałych zmian kapitału własnego,11) ZFŚS - sprawdza się, czy prawidłowo obliczono odpis za bieżący rok oraz czy środki funduszu były wydatkowane zgodnie z ustawą o ZFŚS oraz z regulaminem przyjętym w jednostce; sprawdza się też, czy stan środków pieniężnych funduszu zgromadzonych na wyodrębnionym rachunku bankowym jest zgodny z saldem konta ZFŚS (okresowo może występować różnica).Szczegółowy sposób przeprowadzania inwentaryzacji drogą weryfikacji powinna określać instrukcja weryfikacjiDla udokumentowania inwentaryzacji metodą weryfikacji sporządza się protokół weryfikacji salda konta/zespołu kont. Może on dotyczyć określonego konta poddanego weryfikacji lub powiązanej grupy kont albo całego zespołu kont. W protokole tym opisuje się szczegółowo rodzaj weryfikowanych składników majątku, stan wynikający z ksiąg, stan ustalony w drodze weryfikacji, ewentualne różnice i sposób ich rozliczenia. Protokół sporządzony na potwierdzenie inwentaryzacji powinien spełniać wymogi dla dowodu księgowego. Wzory protokołów weryfikacji sald dostępne są w serwisie w dziale Rachunkowość. Na przeprowadzenie inwentaryzacji drogą weryfikacji jednostka ma czas do 85. dnia po dniu bilansowym. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o rachunkowości do tego czasu sporządza się zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej za dany rok, a więc także rozlicza inwentaryzację. Zatem zakończenie inwentaryzacji drogą weryfikacji według stanu na 31 grudnia 2021 r. powinno nastąpić do 26 marca 2022 protokół weryfikacji wartości niematerialnych i prawnych Podstawa prawnaUstawa z dnia r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217) autor: Dorota Przybyszewska Gazeta Podatkowa nr 90 (1861) z dnia 2021-11-10Składki na FP, FS i FGŚP za pracowników oraz zleceniobiorców. Wszystko na ten temat w poradniku na

^{Należności i zobowiązania kontrahentów – zestawienie rozrachunków z podziałem według kontrahentów. Prezentuje dane firmy (nazwa, adres), daty graniczne wybranego okresu, oraz dla każdego kontrahenta – nazwę, sumy należności i zobowiązań. Dane można sortować według wartości każdego z zestawianych pól.} Kompensata to jedna z metod rozliczeń zobowiązań. Polega na bezgotówkowym rozliczeniu wzajemnych należności i zobowiązań pomiędzy kontrahentami. Wzajemna kompensata wierzytelności, polegająca na zaliczeniu jednej wierzytelności na poczet drugiej, może mieć postać: kompensaty jednostronnej - wynikającej z Kodeksu cywilnego (art. 498 - 508), lub kompensaty umownej - wynikającej bezpośrednio z umowy zawartej pomiędzy kontrahentami. Bez względu na postać kompensaty zawsze chodzi o wzajemne umorzenie wierzytelności. Nie zawsze podlegające kompensacie wierzytelności są sobie równe. Wówczas umarza się wzajemne rozrachunki do kwoty wynikającej z wierzytelności niższej. Częściowa kompensata oznacza, że pozostałą nierozliczoną w drodze wzajemnego potrącenia kwotę strona zobowiązana jest uregulować zapłatą. Potrącenia zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego dokonuje się na podstawie złożonego drugiej stronie oświadczenia. Przepisy jednak nie określają formy tego oświadczenia. Z pewnością jednak powinny się w nim znaleźć informacje o tym jakie wierzytelności są przedstawiane do potrącenia i z jakimi będą rozliczane. Dla celów informacyjnych należy precyzyjnie określić kwoty których kompensata dotyczy oraz numery dokumentów z których wzajemne wierzytelności wynikają. Dodatkowo jeżeli dokonana została kompensata częściowa przyjęło się podać na oświadczeniu informacji o pozostałej do uregulowania należności (zobowiązanym może być zarówno firma zgłaszająca oświadczenie o dokonaniu kompensaty lub też kontrahent, co zależy od tego, która ze stron miała mniejszą kwotę wierzytelności). Istotnym przy kompensatach dokonywanych na podstawie Kodeksu cywilnego jest brak konieczności uzyskania zgody drugiej strony na dokonanie wzajemnego rozliczenia bezgotówkowego. Skutek powoduje już złożenie oświadczenia o kompensacie. Do pobrania: - stan należności z tytułu dostaw i usług, - stan własnych składników aktywów powierzonych kontrahentom. Potwierdzenie sald jest jedną z form inwentaryzacji, polegająca na wzajemnym uzyskaniu oświadczeń od kontrahentów na temat wzajemnych rozrachunków, które wynikają z prowadzonej księgowości. W przypadku zaistnienia różnic Zestawienie należności i zobowiązań Wybierz z menu Zestawienia -> należności i zobowiązań. Zestawienie służy do wyświetlania i drukowania listy dłużników i wierzycieli. Istnieje możliwość filtrowania wyniku według wielu różnych kryteriów. Istnieje także możliwość obliczenia salda spośród wyświetlonych pozycji. Z poziomu zestawienia zobowiązań i należności możliwy jest wydruk: potwierdzenia salda, zestawienia zobowiązań i należności, wezwania do zapłaty. W tym celu należy wybrać typ: należności oraz konkretnego kontrahenta. Po zafiltrowaniu i wciśnięciu przycisku Drukuj pojawią się wspomniane raporty. Typ - wybieramy czy wyświetlane mają być zobowiązania, należności lub zobowiązania i należności. Kontrahent - możemy zawęzić wynik do danego kontrahenta lub wyświetlić wynik dla wszystkich kontrahentów. Płatność - wyświetlone zostaną dokumenty z określonym sposobem płatności. Termin - wyświetlone zostaną dokumenty których termin zapłaty jest mniejszy lub równy od wybranej daty. Przeterminowane od ... do ... - wyświetlone zostaną dokumenty których ilość dni po terminie płatności zawiera się we wpisanym przedziale. Priorytet - wyświetlone zostaną dokumenty o zadanym priorytecie. Dwa kolejne pola rozwijalnej listy służą do filtrowania dokumentów w zależności od osoby wystawiającej dane dokumenty lub osoby sprzedającej towar na danych dokumentach. Dopłata - po wciśnięciu pojawia się okno umożliwiające wykonanie dopłat do zaznaczonych dokumentów. Pokaż dokument - po wciśnięciu pojawia się podświetlony dokument. Pokaż zapłaty - po wciśnięciu pojawia się lista wpłat dotyczących podświetlonego dokumentu. Przycisk aktywny tylko w przypadku gdy istnieją jakiekolwiek wpłaty do danego dokumentu. Oblicz saldo - po wciśnięciu w polu obok zostanie wyświetlone saldo wyliczone z wyświetlonych dokumentów. Kolumna F: S+ - sprzedaż na "plus", informacja że jest to dokument sprzedażowy z dochodem (np. FA) S- - sprzedaż na "minus", informacja że jest to dokument sprzedażowy ze stratą (np. FK ze zmiejszeniem ogólnej wartości po zmniejszeniu ilości lub/i ceny) Z+ - zakup na "plus" Z- - zakup na "minus" Kolumna R: N - należność, rodzaj dokumentu Z - zobowiązanie, rodzaj dokumentu UWAGA Jest możliwość otwarcia osobnych okien dla zestawień należności i zobowiązań (wybierz menu Zestawienia -> Należności lub menu Zestawienia -> Zobowiązań) ©Programer Centrum Może być wtedy konieczne sięgnięcie do zapisów na poszczególnych kontach. Analityka rozrachunków (należności i zobowiązań) jest wymagana przepisami uor, zatem tu nie powinno być

Moduł Rozrachunki dzieli się na kilka podmodułów, które pomagają w pracy z finansami. Dodatkowo do dyspozycji są raporty, aby użytkownik mógł uzyskać pełną informację na temat swoich rozrachunków. Rozrachunki z kontrahentem Moduł obrazujący stan rozrachunków z wybranym kontrahentem. Po lewej stronie wyświetlane są należności i spłaty zobowiązania, a po prawej – zobowiązania i spłaty należności. Klikając na rozrachunek prawym przyciskiem myszy użytkownik może go rozliczyć (przez utworzenie dokumentu, skojarzenie, zbiorczo), sprawdzić historię rozliczenia, podejrzeć dokument źródłowy lub historię księgowania. W drugiej zakładce znajduje się panel rozliczeń, dzięki któremu w łatwy sposób można zlokalizować, jaki dokument rozliczył rozrachunek, w którym dekrecie zostało to ujęte w rejestrze lub jaka wartość pozostała do rozliczenia. W górnej sekcji znajdują się wszystkie rozrachunki z wybranym kontrahentem, a w dolnej wyświetlane są szczegóły dotyczące obecnie zaznaczonego rozrachunku. Rozrachunki wg dokumentów Moduł przedstawia informacje na temat rozrachunków powiązanych z dokumentami handlowymi i finansowymi. Są w nim dostępne wszystkie opcje opisane dla Rozrachunków z kontrahentem, a największą różnicą jest sposób prezentacji rozrachunków. Rozrachunki wg kontrahentów Kolejny z modułów prezentujący rozrachunki. W górnej tabeli znajdują się kontrahenci razem z sumą ich rozrachunków, w dolnej rozrachunki obecnie zaznaczonego kontrahenta. Z modułu można wykonywać operacje na rozrachunkach opisane w przypadku Rozrachunków z kontrahentem. Kompensaty Mimo podobieństw do funkcji rozliczania rozrachunków przez skojarzenie istniejącej już od pierwszych wersji systemu InsERT GT, moduł Kompensaty wykorzystywany jest w innych sytuacjach. Rozliczanie rozrachunków za pomocą modułu Kompensaty odbywa się przy zachowaniu obiegu dokumentów. Po wystawieniu dokument kompensacyjny otrzymuje status propozycji kompensacyjnej. Taka propozycja jest wysyłana do kontrahenta. Jeżeli kontrahent zaakceptuje propozycję, to otrzymuje ona status kompensaty zrealizowanej. W przeciwnym wypadku – kompensaty odrzuconej. Kompensaty zrealizowane można zapisywać na kontach za pomocą dekretacji kontekstowej, która wymaga wcześniejszego stworzenia schematów dekretacji. Podczas tworzenia nowej propozycji kompensaty program wyświetla tylko kontrahentów i rozrachunki, które można ze sobą powiązać. Zestawienia W module znajduje się kilka przydatnych zestawień dotyczących pracy na rozrachunkach. Są to Rozrachunki na dany dzień, Wiekowanie rozrachunków i bardzo ważne zestawienie Analiza spójności ewidencji księgowej z ewidencją rozrachunków.

W module Moje koszty w łatwy sposób uporządkujesz swoje wydatki. Zestawienie faktur kosztowych wprowadzonych do portalu Obsługa faktur z możliwością odznaczenia opłaconych pozwoli Ci na ich monitorowanie. W prosty sposób sprawdzisz, czy kontrahent widnieje zarejestrowany jako czynny podatnik VAT na Białej liście podatników. Jednostki prowadzące księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości sporządzają sprawozdania finansowe zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku Nr 1 do ustawy, z wyjątkiem banków i zakładów ubezpieczeń i reasekuracji. Zgodnie z art. 10 ust. 3 RachunkU – w sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy, przyjmując zasadę (politykę) rachunkowości, jednostka może stosować KSR wydane przez uprawniony w myśl ustawy KoSR. W przypadku braku odpowiedniego standardu krajowego, jednostka może stosować MSR. Do dnia dzisiejszego nie został opracowany krajowy standard rachunkowości dotyczący instrumentów finansowych. W związku z tym, do zagadnień z zakresu instrumentów finansowych nieuregulowanych w ustawie ani w rozporządzeniu można stosować MSR: MSR 32 – Instrumenty finansowe – prezentacja; MSR 39 – Instrumenty finansowe – ujmowanie i wycena; MSSF 7 – Instrumentu finansowe – ujawnianie informacji; MSSF 9 – Instrumenty finansowe. Nowelizacje. W efekcie nowelizacji omawianego tu rozp. MF z r. (zob. nowelę z r., Nr 31, poz. 266), jak i ustawy o rachunkowości (zob. nowelę z r., Nr 145, poz. 1535) dostosowano wymogi ustawy i towarzyszącego jej rozporządzenia do wymogów dawnej IV Dyrektywy Rady (obecnie Dyrektywa 2013/34/UE). Zmiany dotyczą głównie zakresu informacji ujawnianych w informacjach i objaśnieniach do sprawozdania finansowego. Główne zasady prezentacji instrumentów finansowych w sprawozdaniach finansowych, jak i wymagany zakres i charakter informacji dodatkowych zaprezentowano poniżej. Bilans Pojęcie instrumentu finansowego. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, instrumentem finansowym jest kontrakt, na podstawie którego u jednej ze stron (zwanej dalej nabywcą kontraktu) powstają aktywa finansowe, a u drugiej (zwanej dalej wystawcą kontraktu lub emitentem) – zobowiązania finansowe albo instrumenty kapitałowe. W bilansach stron kontraktu – instrumentu finansowego prezentuje się to następująco: Strona I kontraktu – nabywca Strona II kontraktu – wystawca lub emitent Prezentacja w bilansie: AKTYWA Prezentacja w bilansie: PASYWA Aktywa finansowe: – aktywa długoterminowe (poz. A, IV, p. 3a lub 3b) – instrumenty kapitałowe (poz. A, p. I, II, V) – aktywa krótkoterminowe, w tym aktywa pieniężne (poz. B III, p. 1a, 1b lub 1c) – zobowiązania finansowe (poz. B, p. II, 1 lub 2, p. III, 2 a, b, c, lub f) W wyniku zawarcia kontraktu, instrumentu finansowego, po stronie nabywcy instrumentu mamy do czynienia z powstaniem aktywu finansowego. Do aktywów finansowych zaliczamy nabyte przez jednostkę udziały, akcje i inne papiery wartościowe potwierdzające prawo jednostki do udziału w majątku emitenta (wymienione pozycje stanowią tzw. instrumenty kapitałowe), a ponadto dłużne papiery wartościowe, kontrakty terminowe i in. oraz aktywa pieniężne (krajowe środki płatnicze, waluty obce i dewizy oraz inne aktywa finansowe). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 RachunkU, aktywa finansowe są zaliczane do inwestycji jednostki. Aktywa finansowe, które są płatne i wymagalne lub przeznaczone do zbycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub od daty ich założenia, wystawienia lub nabycia, zaliczane są do aktywów obrotowych (pozycja Inwestycje krótkoterminowe). Do inwestycji krótkoterminowych w obrębie aktywów obrotowych zaliczane są także zawsze aktywa pieniężne. Pozostałe aktywa finansowe (przeznaczone do zbycia w okresie dłuższym niż 1 rok lub z przeznaczeniem do utrzymania do terminu wykupu dalszego niż 12 miesięcy od dnia bilansowego) stanowią inwestycje długoterminowe w obrębie aktywów trwałych jednostki. Wartość aktywów finansowych i zobowiązań finansowych w bilansie kompensuje się ze sobą i wykazuje w wartości (kwocie) netto, jeżeli jednostka: posiada ważny prawnie tytuł do kompensaty określonych aktywów i zobowiązań finansowych oraz zamierza rozliczyć transakcje w wartości netto poddanych kompensacie składników aktywów i zobowiązań finansowych lub jednocześnie takie składniki aktywów wyłączyć z ksiąg rachunkowych, a zobowiązanie finansowe rozliczyć (§ 36 UznInstrFinR). Aktywa Podział instrumentów finansowych. Na podstawie § 35 UznInstrFinR jednostka sporządzająca sprawozdanie finansowe prezentuje w bilansie instrumenty finansowe w podziale na długoterminowe i krótkoterminowe. W informacji dodatkowej posiadane przez jednostkę instrumenty finansowe należy przyporządkować do jednej z następujących kategorii: aktywa finansowe i zobowiązania finansowe przeznaczone do obrotu; pożyczki udzielone i należności własne; aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności; aktywa finansowe dostępne do sprzedaży. W przypadku zakupu instrumentu finansowego, który posiada wbudowany instrument pochodny, należy instrument pochodny wykazywać w księgach odrębnie od umowy zasadniczej. W bilansie, w pozycjach, do których zakwalifikowano poszczególne aktywa finansowe, wykazuje się także: skutki przeszacowania aktywów finansowych, odpisy aktualizujące ich wartość, jak również związane z tymi aktywami nabyte kupony odsetkowe i przychody odsetkowe. Sposób zakwalifikowania aktywów finansowych do pozycji bilansu przedstawia poniższe zestawienie. Tabela. Kwalifikacja aktywów finansowych do pozycji bilansu, wycinek bilansu Pozycja bilansu Aktywa finansowe będące składnikiem instrumentu finansowego A. Aktywa trwałe IV. Inwestycje długoterminowe 3. Długoterminowe aktywa finansowe a) w jednostkach powiązanych – udziały lub akcje Nabyte udziały i akcje w jednostkach powiązanych, przeznaczone do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. – inne papiery wartościowe Papiery wartościowe (oprócz akcji) wyemitowane przez jednostki powiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. ; Obligacje (§ 7 ust. 2 UznInstrFinR) nabyte w zamian za gotówkę, jeśli spełnione są warunki określone w § 11 ust. 2 UznInstrFinR – jednostka zachowała kontrolę nad zbytymi aktywami finansowymi. – udzielone pożyczki i należności własne 1. aktywa finansowe (§ 7 ust. 1 UznInstrFinR) powstałe na skutek wydania bezpośrednio drugiej stronie kontraktu środków pieniężnych, pod warunkiem, że kontrakt jest instrumentem finansowym, tj. spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 RachunkU, ponadto 2. inne dłużne instrumenty finansowe (§ 7 ust. 2 UznInstrFinR) niebędące papierami wartościowymi jak obligacje (zob. powyższy punkt „inne papiery wartościowe”) nabyte w zamian za gotówkę, jeśli spełnione są warunki określone w § 11 ust. 2 UznInstrFinR – jednostka zachowała kontrolę nad zbytymi aktywami finansowymi – aktywa przeznaczone są do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. – inne długoterminowe aktywa finansowe Pozostałe aktywa finansowe (oprócz udziałów i papierów wartościowych), których wystawcami są jednostki powiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego – w podziale na aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności i aktywa finansowe dostępne do sprzedaży. b) w pozostałych jednostkach – udziały lub akcje Nabyte udziały i akcje w jednostkach niepowiązanych, przeznaczone do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. – inne papiery wartościowe Papiery wartościowe (oprócz akcji) wyemitowane przez jednostki niepowiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego, np. obligacje obce. – udzielone pożyczki 1. Aktywa finansowe (§ 7 ust. 1 UznInstrFinR) powstałe na skutek wydania bezpośrednio drugiej stronie kontraktu środków pieniężnych, pod warunkiem, że kontrakt jest instrumentem finansowym, tj. spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 RachunkU, ponadto 2. obligacje i inne dłużne instrumenty finansowe (§ 7 ust. 2 UznInstrFinR) nabyte w zamian za gotówkę, jeśli spełnione są warunki określone w § 11 ust. 2 UznInstrFinR dotyczące zachowania kontroli przez jednostkę zbywającą nad zbytymi aktywami finansowymi, przeznaczone do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. – inne długoterminowe aktywa finansowe Pozostałe aktywa finansowe (oprócz udziałów i papierów wartościowych), których wystawcami są jednostki niepowiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego – w podziale na aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności i aktywa finansowe dostępne do sprzedaży. B. Aktywa obrotowe III. Inwestycje krótkoterminowe 1. Krótkoterminowe aktywa finansowe a) w jednostkach powiązanych – udziały lub akcje Nabyte udziały i akcje w jednostkach powiązanych, przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. – inne papiery wartościowe Papiery wartościowe (oprócz akcji) wyemitowane przez jednostki powiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego, np. obligacje. – udzielone pożyczki i należności własne 1. Aktywa finansowe (§ 7 ust. 1 UznInstrFinR) powstałe na skutek wydania bezpośrednio drugiej stronie kontraktu środków pieniężnych, pod warunkiem, że kontrakt jest instrumentem finansowym, tj. spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 RachunkU, ponadto 2. inne niż papiery wartościowe (zob. „inne papiery wartościowe” – powyżej) dłużne instrumenty finansowe (§ 7 ust. 2 UznInstrFinR) nabyte w zamian za gotówkę, jeśli spełnione są warunki określone w § 11 ust. 2 UznInstrFinR dotyczące zachowania kontroli przez jednostkę zbywającą nad zbytymi aktywami finansowymi, przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. Jeżeli udzielone pożyczki i należności własne przeznaczone są do sprzedaży w krótkim terminie, to należy je zaliczyć do aktywów finansowych przeznaczonych do obrotu. – inne krótkoterminowe aktywa finansowe Pozostałe aktywa finansowe (oprócz udziałów i papierów wartościowych), których wystawcami są jednostki powiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego – w tym instrumenty pierwotne, pochodne i złożone. Tu należałoby uwzględnić podział na aktywa finansowe przeznaczone do obrotu, do których zaliczane będą instrumenty pochodne o dodatniej wartości godziwej, aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności, jeżeli termin ten nie przekracza 12 miesięcy od dnia bilansowego, aktywa finansowe dostępne do sprzedaży. b) w pozostałych jednostkach – udziały lub akcje Nabyte udziały i akcje w jednostkach niepowiązanych, przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. – inne papiery wartościowe Papiery wartościowe (oprócz akcji) wyemitowane przez jednostki niepowiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego, np. obligacje. – udzielone pożyczki i należności własne 1. Aktywa finansowe (§ 7 ust. 1 UznInstrFinR) powstałe na skutek wydania bezpośrednio drugiej stronie kontraktu środków pieniężnych, pod warunkiem, że kontrakt jest instrumentem finansowym, tj. spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 1 pkt 23 RachunkU, ponadto 2. Inne niż papiery wartościowe (patrz „inne papiery wartościowe” – powyżej) dłużne instrumenty finansowe (§ 7 ust. 2 UznInstrFinR) nabyte w zamian za gotówkę, jeśli spełnione są warunki określone w § 11 ust. 2 UznInstrFinR dotyczące zachowania kontroli przez jednostkę zbywającą nad zbytymi aktywami finansowymi przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. Jeżeli udzielone pożyczki i należności własne przeznaczone są do sprzedaży w krótkim terminie, to należy je zaliczyć do aktywów finansowych przeznaczonych do obrotu. – inne krótkoterminowe aktywa finansowe Pozostałe aktywa finansowe (oprócz udziałów i papierów wartościowych), których wystawcami są jednostki niepowiązane, przeznaczone do utrzymywania przez okres poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego – w tym instrumenty pierwotne, pochodne i złożone. Tu należałoby uwzględnić podział na aktywa finansowe przeznaczone do obrotu, do których zaliczane będą instrumenty pochodne, aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności, o ile termin ten nie przekracza 12 miesięcy od dnia bilansowego, aktywa finansowe dostępne do sprzedaży. c) środki pieniężne i aktywa pieniężne – środki pieniężne w kasie i na rachunkach Waluta polska, waluty obce, dewizy. – inne aktywa pieniężne Inne aktywa finansowe (bony skarbowe, bony pieniężne NBP), jeżeli są płatne lub wymagalne w ciągu 3 miesięcy od dnia ich otrzymania, nabycia lub założenia lokaty, w tym w szczególności naliczone odsetki od aktywów finansowych. Źródło: opracowanie własne Pasywa Składniki instrumentu finansowego. W wyniku zawarcia kontraktu – instrumentu finansowego – po stronie wystawcy kontraktu mamy do czynienia z powstaniem instrumentu kapitałowego lub zobowiązania finansowego. Składniki instrumentu finansowego, zgodnie z art. 35a RachunkU, należy zakwalifikować następująco: instrumenty kapitałowe – do kapitałów (funduszy) własnych (część A pasywów); zobowiązania finansowe – do zobowiązań krótkoterminowych lub długoterminowych, w zależności od terminu wymagalności (część B pasywów). Instrumenty kapitałowe i zobowiązania finansowe. Do instrumentów kapitałowych zaliczane są te instrumenty finansowe, na podstawie których nabywca uzyskuje prawo do majątku emitenta pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli (udziały, akcje itp.). Do instrumentów kapitałowych zalicza się także zobowiązanie jednostki do wyemitowania lub dostarczenia własnych instrumentów kapitałowych, np. opcje na akcje własne, warranty na akcje własne itp. Jako instrumenty kapitałowe winne być też wykazane obligacje zamienne na akcje – w części stanowiącej opcję konwersji obligacji na akcje emitenta. Instrument kapitałowy ma za zadanie udokumentować udział w aktywach jednostki. Natomiast zobowiązanie finansowe, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 27 RachunkU, to zobowiązanie jednostki do wydania aktywów finansowych albo do wymiany instrumentu finansowego z inną jednostką na niekorzystnych warunkach. W MSR 32, w części dotyczącej prezentacji, zwrócono uwagę na fakt, iż najważniejszym kryterium klasyfikacji instrumentu finansowego do zobowiązań bądź instrumentów kapitałowych jest treść ekonomiczna instrumentu finansowego, a nie jego forma prawna. Na ogół treść ekonomiczna i forma prawna instrumentu finansowego są spójne. Niemniej jednak, w przypadkach kontrowersyjnych kwalifikacja instrumentu finansowego powinna nastąpić zgodnie z jego treścią ekonomiczną w momencie początkowego ujęcia. Ta kwalifikacja powinna obowiązywać przez kolejne okresy sprawozdawcze, aż do usunięcia instrumentu finansowego z bilansu jednostki. Akcje uprzywilejowane mogą być ujmowane zarówno jako instrumenty kapitałowe, jak i zobowiązania finansowe. Akcje uprzywilejowane powinny być ujmowane jako zobowiązanie finansowe, gdy: akcja uprzywilejowana nakłada na wystawcę obowiązek lub daje możliwość jej posiadaczowi domagania się wykupu za ustaloną lub możliwą do ustalenia kwotę, w ustalonym lub możliwym do ustalenia terminie, lub zapewnia analogiczne prawa pośrednio poprzez inne warunki uprzywilejowania, np. daje prawo posiadaczowi do przyspieszonej dywidendy, co spowoduje, iż w dającej się przewidzieć przyszłości stosunek dywidendy do rynkowej ceny akcji będzie tak wysoki, iż zmusi to wystawcę do wykupu akcji, lub jeśli akcja daje możliwość domagania się wykupu w przypadku wystąpienia w przyszłości bardzo prawdopodobnego zdarzenia. Najważniejszym kryterium jest tutaj to, czy posiadacz instrumentu kapitałowego faktycznie jest narażony na ryzyko typowe związane z instrumentami kapitałowymi, czyli ryzyko upadłości tejże jednostki, ryzyko niezrealizowania określonych rezultatów itp. Jeżeli natomiast w wyniku różnego typu posiadanych opcji sprzedaży instrumentów kapitałowych ryzyko to jest zmodyfikowane/ograniczone, wówczas zachodzi prawdopodobieństwo, że instrument jest zobowiązaniem, a nie kapitałem z punktu widzenia jego emitenta. Szczegółowe wytyczne w tym zakresie zawiera MSR 32. Zgodnie z MSR 32, w przypadku złożonych instrumentów finansowych, które mają w sobie jednocześnie elementy o charakterze zobowiązania i o charakterze kapitału, wystawca instrumentu powinien wyodrębnić i zaprezentować oddzielnie elementy zobowiązaniowe i elementy kapitałowe instrumentu finansowego. Obligacja zamienna na akcje wystawcy. W przypadku obligacji zamiennej na akcje wystawcy, wystawca powinien wyodrębnić i zaprezentować oddzielnie zobowiązanie finansowe obligujące do wydania środków pieniężnych lub innych aktywów finansowych i oddzielnie zaprezentować instrument kapitałowy będący opcją kupna przez określony czas, dającą posiadaczowi prawo zamiany na akcje zwykłe wystawcy – zob. MSR 32 pkt 32. Tab. Prezentacja instrumentów finansowych w bilansie Pozycja bilansu Instrumenty finansowe A. Kapitał (fundusz) własny I. Kapitał (fundusz) podstawowy 1. Udziały lub akcje emitentów nabyte przez inne jednostki, niekiedy akcje uprzywilejowane. 2. Prawa do akcji uprawniające do otrzymania akcji nowej emisji, warranty na akcje, kwity depozytowe, opcje subskrypcji lub zakupu akcji zwykłych nabyte przez inne jednostki na akcje emitenta (art. 3 ust. 1 pkt 26 RachunkU). B. Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania II. Zobowiązania długoterminowe 1. Wobec jednostek powiązanych Ustawodawca w załączniku Nr 1 do ustawy nie nakazuje wyodrębniania poszczególnych elementów zobowiązań wobec jednostek powiązanych, wobec czego w pozycji tej należy wykazywać wszystkie długoterminowe zobowiązania finansowe wobec jednostek powiązanych. 2. Wobec pozostałych jednostek a) kredyty i pożyczki Pożyczki i kredyty do spłacenia, powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego, odsetki od tych pożyczek i kredytów naliczone do spłacenia. b) z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych Zobowiązania z tytułu dłużnych wyemitowanych papierów wartościowych. c) inne zobowiązania finansowe Zobowiązania o terminie zapadalności powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego z tytułu kontraktów, których przedmiotem są towary (jeżeli w wyniku kontraktu nastąpi wyłącznie rozliczenie pieniężne, bez fizycznej dostawy), instrumenty pochodne o ujemnej wartości godziwej, niektóre akcje uprzywilejowane niemające charakteru instrumentów kapitałowych. III. Zobowiązania krótkoterminowe 1. Wobec jednostek powiązanych a) inne Ustawodawca w załączniku Nr 1 do ustawy nie nakazuje wyodrębniania poszczególnych elementów zobowiązań wobec jednostek powiązanych, wobec czego w pozycji tej należy wykazywać wszystkie krótkoterminowe zobowiązania finansowe wobec jednostek powiązanych. 2. Wobec pozostałych jednostek a) kredyty i pożyczki Pożyczki i kredyty do spłacenia, poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego, odsetki od tych pożyczek i kredytów naliczone do spłacenia. b) z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych Zobowiązania z tytułu wyemitowanych dłużnych instrumentów finansowych o terminie wymagalności krótszym niż 12 miesięcy. c) inne zobowiązania finansowe Zobowiązania z tytułu kontraktów, których przedmiotem są towary (jeżeli w wyniku kontraktu nastąpi wyłącznie rozliczenie pieniężne, bez fizycznej dostawy), instrumenty pochodne o ujemnej wartości godziwej, niektóre akcje uprzywilejowane niemające charakteru instrumentów kapitałowych o terminie wymagalności poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego. Uwaga: niniejszy artykuł stanowi fragment książki dr. Andre Helina „Ustawa o Rachunkowości. Komentarz. Wydanie 6”, 2014 r.

Wysoki wskaźnik oznacza, że firma posiada nadpłynność finansową i zamrożone środki pieniężne. WPB=0,1. oznacza, że na 10 zł zobowiązań przypada tylko 1 zł aktywów bieżących, czyli aktywa bieżące tylko w 1/10 pokrywają bieżące zobowiązania. Niskim poziomem wskaźnika jest zainteresowany inwestor kapitału.

^{WAPRO Fakir Finanse i księgowość Zestawienia i monity Wyślij opinię Zestawienia i monity Moduł Rozrachunki umożliwia wydruk zarówno szeregu zestawień na potrzeby wewnętrznej sprawozdawczości (syntetyka i analityka rozrachunków, spodziewane wpływy i wydatki itp.) jak i dokumentów na potrzeby współpracy z kontrahentami (monity, potwierdzenie salda). Dostęp do wszystkich wydruków otrzymujemy wybierając w oknie przeglądania rozrachunków przycisk Drukuj (lub klawisz F3). Możliwe jest także drukowanie danych z pominięciem okien przeglądania rozrachunków. W tym celu wystarczy z menu Rozrachunki wybrać polecenie Zestawienia. Raporty podzielone są na operacyjne oraz księgowe. Niezależnie od tego, że obie grupy zawierają nieco inne zestawy raportów, należy pamiętać, że w przypadku współdzielenia rozrachunków z programem WAPRO Mag Sprzedaż i magazyn, wydruki operacyjne bazują na wszystkich rozrachunkach (także tych założonych w programie magazynowym), zaś księgowe - tylko na rozrachunkach dla których już istnieją odpowiednie dokumenty w księdze głównej programu WAPRO Fakir Finanse i księgowość. Na ekranie pojawi się najpierw okno pozwalające określić zakres danych dla jakiego będziemy wykonywać wydruk (identyczne jak formatka filtrowania według formularza w oknie przeglądania rozrachunków), a następnie lista wydruków, jakie mogą być użyte. Po wybraniu odpowiedniego wydruku należy jeszcze ustawić jego parametry. Większość tych parametrów ustawia się w sposób standardowy, analogicznie jak dla wszystkich innych wydruków w programie. Poniżej skupimy się na tych wydrukach i tych parametrach które są specyficzne wyłącznie dla konkretnych raportów. Poza standardowymi parametrami, takimi jak nagłówek, opis, czy data wydruku, większość raportów drukowanych z modułu Rozrachunki wymaga podania następujących parametrów: Zakres wydruku - decyduje o tym czy zostaną wydrukowane wszystkie pozycje, zaznaczone czy też tylko pojedyncza pozycja Na dzień - parametr ten decyduje o stanie rozliczeń drukowanych rozrachunków. Ich saldo wyliczane jest dynamicznie, wyłącznie na podstawie rozliczeń, dla których data rozliczenia przypada nie później niż w dniu zadanym tym parametrem. Pomiń dokumenty księgowane po wybranym dniu - jeśli opcja ta zostanie zaznaczona, na wydruku nie pojawią się rozrachunki, dla których data księgowania jest późniejsza niż parametr Na dzień, nawet jeśli data założenia rozrachunku przypada przed tą datą. Opis na wydruku Uwaga - poniższa sekcja dotyczy wyłącznie noty odsetkowej oraz wezwania do zapłaty. W obu rodzajach dokumentów można zdefiniować wiele szablonów opisów, które mogą zostać nadrukowane na dokument. Przed wykonaniem wydruku należy wybrać odpowiedni zdefiniowany szablon. W programie w obu dokumentach zdefiniowana jest domyślna treść szablonu STANDARD. Natomiast w każdym szablonie można zdefiniować jedną sekcję tekstu, która zostanie nadrukowana ponad tabelą zestawienia dokumentu, oraz dwie sekcje tekstu nadrukowane pod tabelą. Jak widać na powyższym obrazie, tekst nadrukowywany na dokument może zawierać w treści indywidualne dla każdego dokumentu kwoty naliczone w dokumencie oraz wartości oraz dane zdefiniowane w parametrach wariantu wydruku. W definiowanej treści szablonu opisu w miejscu cytowanych kwot, numeru rachunku czy innych danych należy wstawić odpowiednie słowa kluczowe, które w czasie wydruku zostaną dynamicznie zamienione na odpowiednie kwoty czy inne informacje. Jak widać na powyższym obrazie dostępny zestaw słów kluczowych dla każdego dokumentu dostępny jest na formatce definiowania szablonu opisu. Uwaga - Jak widać na powyższym przykładzie domyślnego szablonu, również kwota należności ogółem wyrażona liczbowo i słownie nadrukowana na dokumencie definiowana jest w szablonie opisu. W zależności od potrzeb można w tym miejscu wstawić różne kwoty podsumowujące dokument, np. kwotę naliczonej należności dokumentu z odsetkami i kwotą dodatkową zdefiniowaną w parametrach lub bez któregoś z tych składników. Aby zmienić zestaw podsumowywanych składników podsumowania, wystarczy wybrać odpowiednie słowa kluczowe. Nota odsetkowa Wydruk wymaga dodatkowo ustawienia następujących parametrów: Wariant - decyduje o tym, czy na wydruku znajdzie się numer dokumentu, dla którego drukowana jest nota, czy też symbol rozrachunku, którego ona dotyczy Odsetki dla należności/zobowiązań - decyduje o tym, czy będą wyliczane i drukowane noty odsetkowe (dla należności) czy też zestawienie odsetek od zapłaconych po terminie faktur (dla zobowiązań) Tabela odsetek - pole dotyczy tylko wydruku zestawienia odsetek dla zobowiązań - wskazujemy tabelę na podstawie której mają być wyliczane odsetki. W przypadku wydruku not odsetkowych dla należności wybierana jest zawsze tabela przypisana do danego kontrahenta, a w razie braku takiego przypisania - tabela odsetek ustawowych Na dzień - dzień na który będą liczone odsetki Uwzględnij płatności od dnia - parametr pozwala na wystawienie not odsetkowych dotyczących wyłącznie zapłat dokonanych w danym okresie czasu. Umożliwia to w przypadku, gdy mamy wiele opóźnionych zapłat częściowych, wielokrotne wystawianie not odsetkowych dla tego samego rozrachunku, z których każda dotyczyć będzie innych zapłat. Nr rachunku bankowego - nr rachunku, który pojawi się na wydruku jako informacja, gdzie mają być wpłacone odsetki Płatność w ciągu - termin, w jakim odsetki powinny zostać wpłacone przez użytkownika Zaokrąglaj sumę odsetek do pełnego złotego - znaczenie tego parametru powinno być oczywiste Drukuj dla odsetek większych od - umożliwia drukowanie tylko tych not, które opiewają na kwotę większą od zadanej (często nie opłaca się wystawiać noty na bardzo małe kwoty, gdzie wartość odsetek jest niższa niż koszty korespondencji z kontrahentem) Powyższe zastosuj dla: - zaznaczenie jednej z dostępnych opcji: podsumowania lub poszczególnych dokumentów decyduje czy pomijanie naliczonych odsetek oraz zaokrąglanie do pełnego złotego dotyczyć będzie każdego nierozliczonego dokumentu czy też jedynie podsumowanej kwoty odsetek łącznie. Kwota dodatkowa zwiększająca należność: - w parametrach wariantu wydruku można wstawić stałą kwotę np. za naliczenie dokumentu i kosztów wysyłki, które mogą być doliczane do naliczonego podsumowania każdego dokumentu. W razie potrzeby, można w treści opisu dokumentu umieścić odpowiednie wyjaśnienie skąd pochodzi ta doliczona kwota dodatkowa i co się na nią składa. Dodatkowo, po przejściu na zakładkę Drukarka, Waluta mamy możliwość wydrukowania noty odsetkowej dla rozrachunków walutowych, przy czym może być ona drukowana w walucie obcej lub (po przeliczeniu) w PLN. Po wydrukowaniu not odsetkowych dla należności, jeśli załączono parametr użytkownika Automatyczne tworzenie dokumentu noty odsetkowej, pojawi się możliwość zaksięgowania wydrukowanych not. Użytkownik powinien podać typ dokumentu, dziennik, datę księgowania i opis dokumentu, którym będą zaksięgowane noty oraz konta (domyślnie podpowiadane w parametrach pracy firmy) na które zostaną zaksięgowane odsetki (konto kontrahenta należy podać z symbolem kartoteki "x", co umożliwi księgowanie każdej kwoty na konto konkretnego kontrahenta). Algorytm naliczania odsetek dla noty odsetkowej polega na wyliczeniu odsetek od kwoty zapłaty od dnia następującego po terminie płatności do dnia określonego parametrem Na dzień włącznie. W przypadku zapłat częściowych taki algorytm stosowany jest dla każdej kwoty zapłaty osobno. Przykład: Dla danego kontrahenta mamy następujący rozrachunek: Rozrachunek FS1 na kwotę 1000 PLN typu Należność założony z datą i terminem płatności Zapłata częściowa WB1 na kwotę 300 PLN z dnia Zapłata częściowa WB2 na kwotę 600 PLN z dnia Zapłata częściowa WB3 na kwotę 100 PLN z dnia Dla uproszczenia ustalmy, że dzienna stopa odsetek w całym omawianym okresie wynosi 0,1%. Wyliczenie kwoty odsetek będzie wówczas wyglądać następująco: Dla zapłaty WB1: 0,001 x 300 PLN x 5 dni Dla zapłaty WB2: 0,001 x 600 PLN x 15 dni Dla zapłaty WB3: 0,001 x 100 PLN x 21 dni Wezwanie do zapłaty Wydruk wymaga dodatkowo ustawienia następujących parametrów: Wariant - decyduje o tym, czy na wydruku znajdzie się numer dokumentu, dla którego drukowane jest wezwanie, czy też symbol rozrachunku, którego ono dotyczy Na dzień - dzień na który będzie liczone sprawozdanie (stan zaległości, odsetki) Wezwanie do zapłaty bez odsetek - parametr decyduje o tym, czy wezwanie do zapłaty będzie drukowane z uwzględnieniem kwoty odsetek, czy też tylko od kwoty zaległości. Nr rachunku bankowego - nr rachunku, który pojawi się na wydruku jako informacja, gdzie mają być wpłacone odsetki Płatność w ciągu - termin, w jakim odsetki powinny zostać wpłacone przez użytkownika Drukuj dla odsetek większych od - umożliwia drukowanie tylko tych wezwań, które opiewają na kwotę większą od zadanej (często nie opłaca się wystawiać wezwań na bardzo małe kwoty, gdzie wartość jest niższa niż koszty korespondencji z kontrahentem) Powyższe zastosuj dla: - zaznaczenie jednej z dostępnych opcji: podsumowania lub poszczególnych dokumentów decyduje czy pomijanie naliczonych odsetek oraz zaokrąglanie do pełnego złotego dotyczyć będzie każdego nierozliczonego dokumentu czy też jedynie podsumowanej kwoty odsetek łącznie. Kwota dodatkowa zwiększająca należność: - w parametrach wariantu wydruku można wstawić stałą kwotę np. za naliczenie dokumentu i kosztów wysyłki, które mogą być doliczane do naliczonego podsumowania każdego dokumentu. W razie potrzeby, można w treści opisu dokumentu umieścić odpowiednie wyjaśnienie skąd pochodzi ta doliczona kwota dodatkowa i co się na nią składa. Algorytm naliczania odsetek dla wezwania do zapłaty jest nieco inny niż w przypadku noty odsetkowej i polega na wyliczeniu odsetek od kwoty zaległości od dnia następującego po terminie płatności do dnia określonego parametrem Na dzień włącznie. Przykład: Dla danego kontrahenta mamy następujący rozrachunek: Rozrachunek FS1 na kwotę 1000 PLN typu Należność założony z datą i terminem płatności Zapłata częściowa WB1 na kwotę 300 PLN z dnia Zapłata częściowa WB2 na kwotę 600 PLN z dnia Zapłata częściowa WB3 na kwotę 100 PLN z dnia Dla uproszczenia ustalmy, że dzienna stopa odsetek w całym omawianym okresie wynosi 0,1%. Wyliczenie kwoty odsetek będzie wówczas wyglądać następująco: Dla zapłaty WB1: 0,001 x 1000 PLN x 5 dni Dla zapłaty WB2: 0,001 x 700 PLN x 10 dni Dla zapłaty WB3: 0,001 x 100 PLN x 6 dni Obroty dla kontrahentów Wydruk pokazuje zestawienie obrotów dla poszczególnych kontrahentów na danych dzień. Wydruk wymaga dodatkowo ustawienia następujących parametrów: Sortuj wg - decyduje o kolejności sortowania pozycji na wydruku Waluta - waluta dla której będą naliczane obroty Drukuj w PLN - zaznaczenie tej opcji spowoduje, że co prawda rozrachunki będą filtrowane walutą, ale niezależnie od tej waluty drukowane będą kwoty w PLN (w przypadku waluty obcej - kwoty wynikające z przeliczenia waluty na złotówki zgodnie z kursem) Potwierdzenie salda Wydruk wymaga dodatkowo ustawienia następujących parametrów: Uproszczone potwierdzenie salda - zaznaczenie tego parametru spowoduje, że na wydruku pojawi się wyłącznie saldo kontrahenta, bez listy pozycji z którego ono wynika Waluta - waluta dla której będą naliczane obroty Drukuj w PLN - zaznaczenie tej opcji spowoduje, że co prawda rozrachunki będą filtrowane walutą, ale niezależnie od tej waluty drukowane będą kwoty w PLN (w przypadku waluty obcej - kwoty wynikające z przeliczenia waluty na złotówki zgodnie z kursem) Rozrachunki syntetyka Wydruk syntetyczny rozrachunków - zawierający podstawowe dane i saldo rozrachunku, bez szczegółowej informacji o historii rozliczeń. Wydruk wymaga dodatkowo ustawienia następujących parametrów: Wariant - decyduje o tym, jakie kolumny (poza stałymi) znajdą się na wydruku Drukuj dla poszczególnych kontrahentów - zaznaczenie tej opcji powoduje grupowanie rozrachunków wg kontrahentów, z dodatkowym podsumowaniem dla każdego z nich Waluta - waluta dla której będą naliczane obroty Drukuj w PLN - zaznaczenie tej opcji spowoduje, że co prawda rozrachunki będą filtrowane walutą, ale niezależnie od tej waluty drukowane będą kwoty w PLN (w przypadku waluty obcej - kwoty wynikające z przeliczenia waluty na złotówki zgodnie z kursem) Rozrachunki analityka Wydruk analityczny rozrachunków - zawierający podstawowe dane i saldo rozrachunku oraz szczegółową informację o historii rozliczeń. Wydruk wymaga dodatkowo ustawienia następujących parametrów: Wariant - decyduje o tym, jakie kolumny (poza stałymi) znajdą się na wydruku Waluta - waluta dla której będą naliczane obroty Drukuj w PLN - zaznaczenie tej opcji spowoduje, że co prawda rozrachunki będą filtrowane walutą, ale niezależnie od tej waluty drukowane będą kwoty w PLN (w przypadku waluty obcej - kwoty wynikające z przeliczenia waluty na złotówki zgodnie z kursem) Wiekowanie rozrachunków - syntetyka Wydruk umożliwia sumaryczne zestawienie należności, zobowiązań i płatności w przedziałach czasowych wstecz zadanych przez użytkownika. Zestawienie syntetyczne podaje łączną kwotę dla kontrahenta przypadającą na dany przedział. Wydruk wymaga dodatkowo ustawienia następujących parametrów: Ogranicz zakres - w zależności od ustawienia tej opcji należności i zobowiązania będą ograniczane zgodnie datą założenia rozrachunku lub terminem płatności. W przypadku zapłat ograniczenie zawsze będzie zgodnie z datą założenia (termin płatności nie istnieje). Na zestawieniu wykazywane są rozrachunki, dla których data ograniczająca nie przekracza parametru Na dzień. Waluta - waluta dla której będą naliczane obroty Drukuj w PLN - zaznaczenie tej opcji spowoduje, że co prawda rozrachunki będą filtrowane walutą, ale niezależnie od tej waluty drukowane będą kwoty w PLN (w przypadku waluty obcej - kwoty wynikające z przeliczenia waluty na złotówki zgodnie z kursem) Przedziały/Kwalifikuj w przedziały czasowe wg - podobnie jak w przypadku parametru Ogranicz zakres - w zależności od ustawienia tego parametru o kwalifikacji rozrachunku do określonego przedziału decyduje data założenia (przy płatnościach zawsze) lub termin zapłaty Przedziały/Ilość przedziałów - ilość przedziałów czasowych jakie pojawią się na wydruku. Dodatkowo pojawia się zawsze przedział W terminie zawierający rozrachunki zakwalifikowane do wydruku ale z terminem płatności równym lub późniejszym niż parametr Na dzień oraz ewentualnie przedział Powyżej... Przedziały/przedziały I - V - długość przedziałów liczona w dniach. Pomiń zapisy znajdujące się poza ostatnim przedziałem - zaznaczenie tej opcji powoduje dodanie do wydruku kolumny Powyżej... zawierającej dane o rozrachunkach starszych niż zadane ostatnim przedziałem. Wiekowanie rozrachunków - analityka Wydruk umożliwia sumaryczne zestawienie należności, zobowiązań i płatności w przedziałach czasowych wstecz zadanych przez użytkownika. Zestawienie analityczne podaje listę rozrachunków przypadającą na dany przedział. Wydruk wymaga ustawienia identycznych parametrów jak w przypadku analogicznego wydruku syntetycznego. Spodziewane wpływy i wydatki Wydruk działa analogicznie jak wiekowanie, z tym że wyliczane są spodziewane wpływy i wydatki na podstawie tych terminów płatności zarejestrowanych dokumentów, które wypadają po dniu, na który sporządzamy wydruk.} § 2. 1. Zobowiązuje się dyrektorów jednostek organizacyjnych Gminy Żnin do prowadzenia ewidencji księgowej wzajemnych wyłączeń: należności i zobowiązań, przychodów i kosztów oraz funduszu jednostki na koncie pozabilansowym 976 „Wzajemne rozliczenia między jednostkami” na podstawie dokumentu PK, które powinno zawierać:

Ministerstwo Finansów Co robimy Dług publiczny Sprawozdania Rb-Z Rb-N Sprawozdania Rb-Z, Rb-N oraz Rb-UZ są sporządzane na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych, które ma swą podstawę prawną w art. 41 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Rozporządzenie określa rodzaje sprawozdań dotyczące długu publicznego, poręczeń oraz gwarancji, należności, wybranych aktywów finansowych oraz danych uzupełniających w zakresie niektórych tytułów dłużnych. Zarówno sprawozdania dotyczące długu publicznego (Rb-Z), jak sprawozdania dotyczące należności oraz wybranych aktywów finansowych (Rb-N) są sporządzane kwartalnie w formie elektronicznej. Natomiast sprawozdanie Rb-UZ obejmują dane za rok budżetowy. Ponadto, w celu prawidłowego sporządzenia przez dysponentów części środków budżetowych np. przez wojewodę sprawozdań Rb-N i Rb-Z, jednostki otrzymujące dotacje na zadania zlecone są zobowiązane do sporządzania sprawozdań Rb- ZN w zakresie należności i zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu wykonywanych przez nie zadań zleconych. Zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych dane otrzymywane na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny umożliwiać podawanie do wiadomości publicznej relacji długu publicznego oraz długu Skarbu Państwa do produktu krajowego brutto oraz kwotę niewymagalnych zobowiązań z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji przez jednostki sektora finansów publicznych. Treść powyższego rozporządzenia oraz zmiany jakie ono wprowadza w stosunku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych znajdują się w sekcji Akty prawne. {"register":{"columns":[]}}

Do wydrukowania formularzy PDF wymagany jest program Acrobat Reader w wersji 8.0 lub nowszej, dostępny na stronie www.adobe.com. Druk Kompensata na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego jest to oświadczenie o bezgotówkowym rozliczeniu wzajemnych należności i zobowiązań pomiędzy kontrahentami. Gdy dwie osoby są jednocześnie względem

Tabela prezentuje listę dokumentów rozpoczynających transakcje, które są zgodne ze zdefiniowanymi wcześniej kryteriami wyboru – Kryteria wyboru rozrachunków – okno Wyszukiwanie rozrachunków. Mogą to być rozrachunki z jednym wskazanym kontrahentem (pracownikiem, urzędem) na podanym koncie, z jednym kontrahentem (pracownikiem, urzędem) na wszystkich jego kontach lub ze wszystkimi kontrahentami (pracownikami, urzędami) kolumn są jednocześnie przyciskami do sortowania. Jeżeli zaznaczysz niektóre pozycje (znak V w lewej skrajnej kolumnie), w podsumowaniu na dole zostaną uwzględnione tylko wybrane należności i wybierzesz jedną z walut z rozwijanej listy walut w górnej, prawej części okna, na liście pokażą się tylko te dokumenty, w których wprowadzono zapisy w wyselekcjonowanej jednostce wybraniu wyświetlania kolumny Waluta kwoty dokumentu zostaną wyświetlone w tych jednostkach pieniężnych, w których zostały wprowadzone. Jeżeli kolumna nie jest zaznaczona, kwoty dokumentów będą wyświetlane w na liście są prezentowane w cieniowanych wierszach, które wspomagają odczyt wpisów dla poszczególnych – informuje o istnieniu znacznika dla transakcji. N – znaczek informuje o istnieniu notatki do danej transakcji. Aby dodać notatkę do wybranej transakcji na liście rozrachunków zaznacz transakcję i wybierz kombinację klawiszy Ctrl+N . e-P – w kolumnie umieszczona jest ikona oznaczająca przelew elektroniczny wystawiony do rozrachunku. Wybranie ikony otwiera okno szczegółów przelewu bankowego. EDP – w kolumnie widoczne są ikonki określające status transakcji wysłanej do ewidencji danych podatkowych w celu wsparcia obsługi zatorów płatniczych: •– transakcja z nieuregulowaną płatnością, wysłana do EDP (koszty -),•– transakcja skorygowana w EDP częściową płatnością (koszty +),•– transakcja skorygowana w EDP całkowitą płatnością (koszty +).Po kliknięciu w ikonkę przy transakcji, zostanie otwarte okno Ewidencja Danych Podatkowych, z widocznym zapisem dla wybranego rozrachunku. Jeżeli na liście rozrachunków zostanie zaznaczonych kilka transakcji, wówczas kliknięcie w ikonkę otworzy okno EDP z widocznymi zapisami dla zaznaczonych rozrachunków. Dni – liczba dni określona w stosunku do terminu (daty) płatności. Jeżeli w oknie wyszukiwania rozrachunków wybrany zostanie filtr Dni po terminie, wówczas w kolumnie Dni prezentowane są dni po terminie płatności. Termin – termin zapłaty dla dokumentu. Stan – określa charakter transakcji (należność, zobowiązanie). W pozycji tej mogą wystąpić skróty: •NP – należności przeterminowane•NT – należności terminowe•NR – należności rozliczone•ZP – zobowiązania przeterminowane•ZT – zobowiązania terminowe•ZR – zobowiązania rozliczone•NB / ZB – transakcje bez określonego terminu płatnościKwota •dla transakcji nierozliczonych – kwota pozostała do rozliczenia transakcji•dla transakcji rozliczonych – kwota dokumentu rozpoczynającego wal. - kwota wyrażona w walucie. Waluta – symbol waluty. Numer – kod podmiotu (symbol literowo-cyfrowy) – dane identyfikujące stronę, z którą prowadzone są rozliczenia: •K – kontrahent•P – pracownik•U – literze określającej typ umieszczony jest numer kontrahenta, pracownika bądź urzędu w kartotece (zbieżny z numerem analityki konta) oraz skrót nazwy. Podmiot – kod podmiotu (np. kontrahenta) ZP – znacznik dla podmiotu z którym prowadzone są rozrachunki. Nr ewid. – numer ewidencyjny dokumentu nadany przez program Nr dok. – numer dokumentu rozpoczynającego transakcję. Data – data wystawienia dokumentu rozpoczynającego transakcję. Dni od daty okresu – W kolumnie prezentowana jest ilość dni, jaka upłynęła od daty okresu sprawozdawczego do daty ostatecznego lub częściowego rozliczenia, czyli daty wprowadzenia odpowiadających im rozrachunków. Data okresu sprawozdawczego – okres sprawozdawczy, sterowany w zależności od rodzaju dokumentu datą wprowadzenia dokumentu lub datą operacji gospodarczej, pobierany jest z formatki dokumentu z pola Okres sprawozdawczy. Konto – numer konta kontrahenta Pod. dla RKP – podstawa do wyliczenia różnic kursowych podatkowych. – znak sumy, położony na dolnym pasku okna – naciśnięcie go lewym przyciskiem myszy spowoduje wyświetlenie na pasku podsumowań (nad dolnym paskiem) informacji: Suma należności kwota zł oraz Suma zobowiązań kwota zł – sumy naliczone ze wszystkich transakcji (złotowych i walutowych) prezentowanych na liście rozrachunków; Saldo kwota zł – różnica sum należności i zobowiązań. Kwoty te podawane są w złotych. Pasek podsumowań można wywołać używając kombinacji klawiszy skrótów: Alt+M. Jeżeli chcesz wyświetlić podsumowania tylko z transakcji walutowych, to w polu Razem (w górnej-prawej części okna) wybierz walutę np. EUR (lub wskaż ją w polu Waluta w oknie wyszukiwania rozrachunków – patrz: Kryteria dla rozrachunków – Okno wyszukiwanie rozrachunków). Pojawią się wówczas kwoty podsumowań w złotych. W celu zmiany na podsumowanie w wybranej walucie należy zaznaczyć pole wyboru Waluty w linii podsumowań. Możesz sumować również grupę wybranych dokumentów, zaznaczając je w skrajnej lewej kolumnie tabeli. Jeśli zmienisz kryteria wyboru transakcji i na liście wystąpią zmiany, kwoty zostaną uaktualnione. Wykresy – (na dolnym pasku) wywołuje menu, z którego można: •wywołać predefiniowane prezentacje przedstawione w formie graficznej oraz tabeli przestawnej. Zestawienia dostępne z okna przedstawiają dane, które są dostępne na zestawieniu rozrachunków w różnych układach. Predefiniowane prezentacje są przykładowymi zestawieniami, na podstawie których użytkownik może zbudować własne zestawienia dostosowane do bieżących, indywidualnych potrzeb.•wywołać okno z listą zestawień graficznych, w którym znajduje się lista predefiniowanych zestawień dotyczących rozrachunków oraz zestawień zdefiniowanych dla tego obszaru przez użytkownika. Zestawienia sporządzane z listy rozrachunków są parametryzowane wyborem transakcji do wyświetlenia na liście. Stan rozliczeń – (na dolnym pasku) wywołuje Okno Stan rozliczeń transakcji przedstawiające szczegółową informację o składnikach transakcji z danego dokumentu (historia rozliczania wskazanej transakcji). Operacje (na dolnym pasku okna) – otwiera menu, z którego można: •dokonać kompensaty rozrachunków i kompensaty walutowej (uruchomić mechanizm wspomagający rozliczanie wzajemnych zobowiązań i należności między kontrahentami)•połączyć transakcje do rozrachunków •ustawić znacznik dla transakcji; •dodać wybrany wyjątek do ewidencji danych podatkowych poleceniem Wstaw do EDP. Po jego wybraniu zostaje otwarte okno informujące o wstawieniu do ewidencji danych podatkowych wyjątków korygujących podstawę opodatkowania. Kwota wyjątków to suma zapisów na kontach wynikowych w dokumencie. W oknie tym Użytkownik może przypisać wyjątki do właściwego okresu, którego koszty będą korygowane z tytułu niezapłaconych rozrachunków. Po zatwierdzeniu wyboru poleceniem OK. zostanie wyświetlony komunikat na temat przebiegu procesu. Wyjątki są następnie zapisywane przez program do ewidencji danych podatkowych jako koszty -.•dokonać korekty dodanego wyjątku w ewidencji danych podatkowych korzystając z polecenia Korekta wyjątku EDP - operacja skorygowania dodanej do EDP pozycji, wynikająca z wykonania operacji na rozrachunkach (np. spłata zobowiązania w części lub całości, wycofanie dokumentu) w następnych okresach. Korektę wyjątku można wykonać tylko dla wyjątków wstawionych lub skorygowanych wcześniej w ewidencji danych podatkowych. •szybko wystawić polecenie pojedynczego przelewu elektronicznego, służący do rozliczenia zobowiązań, otwierając okno e-Przelew pojedynczy, •szybko wystawić pojedynczy druk polecenia przelewu, służący do rozliczenia zobowiązań, otwierając okno Przelew pojedynczy•szybko wystawić polecenie zbiorczego przelewu elektronicznego, który służy do rozliczenia zobowiązań, otwierając okno e-Przelew zbiorczy•szybko wystawić zbiorczy druk polecenia przelewu, który służy do rozliczenia zobowiązań, otwierając okno Przelew zbiorczy•obejrzeć okno z listą e-Przelewów•przygotować monit – wydruk wezwania do zapłaty dla przeterminowanych należności. Monity można drukować pojedynczo lub zbiorczo.•wystawić notę odsetkową dla przeterminowanych należności, program umożliwia wystawianie zbiorczych not odsetkowych, zarówno dla kilku należności jednego kontrahenta, jak dla wielu kontrahentów; zbiorcze noty odsetkowe wystawiane są automatycznie (bez otwierania okna not odsetkowych). Ponadto, korzystając z kombinacji klawiszy Alt+D lub naciskając prawy przycisk myszy i wybierając z menu pozycję Dłużnik eksport rozrachunków można wyeksportować rozrachunki z wybranymi dłużnikami do programu zewnętrznego PC Dłużnik (pod warunkiem, że użytkownik posiada w programie prawo dostępu do danych osobowych oraz współpracy z programem PC Dłużnik).Z menu podręcznego można wybrać raport Aktualizuj status e-Przelewów. Raport służy do aktualizowania w programie Finanse i Księgowość statusu przelewów elektronicznych usuniętych z listy przelewów do wysłania w programie EDS. Raport wykonuje się w oknie Rozrachunków. Raport można wykonać dla dokumentów zapisanych do bufora i lewą, w której przyciskiem (w lewym-górnym obszarze):aby powrócić do widoku dwuczęściowego okna, należy użyć przycisku (w lewym-dolnym obszarze);podobnie działa skrót klawiszy Alt+W, który powoduje wyłączenie/włączenie lewego panelu ogólnofunkcyjną z przyciskami poleceń opisanymi powyżej. Kolumny, które mają być wyświetlane na ekranie można określić (kliknięciem myszą) w odpowiednim wierszu listy kolumn, wywoływanej skrótem klawiszy Alt+O. ^{Tłumaczenia w kontekście hasła "zestawienie zobowiązań" z polskiego na angielski od Reverso Context: 18a. Skonsolidowane zestawienie zobowiązań pozostających do spłaty według roku powstania zobowiązania} Przedmiotem inwentaryzacji na koniec każdego roku obrotowego są nieuregulowane na dzień bilansowy rozrachunki między jednostką a jej kontrahentami. Inwentaryzacja rozrachunków następuje - co do zasady - drogą uzgodnienia salda z kontrahentem, a więc uzyskania od kontrahenta potwierdzenia, że uznaje saldo (kwotę wymagającą zapłaty). 1. Zasady inwentaryzacji należności drogą potwierdzenia salda ZASADA 1. Termin przeprowadzenia inwentaryzacji należności drogą potwierdzenia salda Dowolny dzień w okresie ostatniego kwartału roku obrotowego, do 15 dnia następnego roku (tj. od 1 października do 15 stycznia roku następnego). ZASADA 2. Inicjatywa uzgodnienia rozrachunków Z inicjatywą uzgodnienia rozrachunków, w myśl ustawy o rachunkowości, występuje zawsze wierzyciel (a więc jednostka, która ma należność). Prawo bilansowe nie nakłada obowiązku występowania przez dłużnika z inicjatywą inwentaryzowania sald zobowiązań, ale i nie zabrania dłużnikowi występować o potwierdzenie wysokości długu. ZASADA 3. Należności, które nie podlegają inwentaryzacji drogą potwierdzenia salda Inwentaryzacji drogą potwierdzenia salda nie podlegają: ● należności sporne i wątpliwe, ● rozrachunki z tytułów publicznoprawnych, ● należności od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, ● należności od kontrahentów, którzy prowadzą działalność gospodarczą, ale nie prowadzą ksiąg rachunkowych. 2. Przykładowe pismo wysyłane przez wierzyciela o potwierdzenie zgodności salda należności 3. Najczęściej występujące wątpliwości i problemy dotyczące potwierdzenia sald należności Czy potwierdzenie sald należności może odbywać się drogą e-mailową? Tak. Ustawa nie zabrania potwierdzania salda drogą e-mailową. Wiarygodność zawartych w potwierdzeniu salda informacji wzrasta, gdy jest ono zaopatrzone w bezpieczny podpis elektroniczny odpowiedniej osoby z firmy kontrahenta. Czy potwierdzać salda zerowe? Tak/Nie. Jeżeli jednostka posiada kontrahentów, z którymi prowadzone są liczne transakcje generujące znaczne obroty, wskazane jest dokonanie potwierdzenia salda zerowego. Wówczas jednostka ma pewność, że nie ominęła w trakcie inwentaryzacji istotnego aktywu, który nie istnieje jedynie ze względu na popełniony błąd w księgach rachunkowych. W innych przypadkach z reguły nie występuje się o potwierdzenie salda zerowego. Czy możliwe jest "milczące" potwierdzenie salda ("milcząca" akceptacja salda)? Nie. Ustawa o rachunkowości nie przewiduje tzw. milczących potwierdzeń sald (zwanych także czasem milczącą akceptacją salda). Oznacza to, że nawet w sytuacji, gdy w potwierdzeniu salda znalazła się informacja, że w przypadku nieotrzymania od kontrahenta potwierdzenia w ciągu np. 30 dni wierzyciel uznaje saldo za zgodne, to zapis taki nie jest skuteczny. Czy saldo należności wysłane do potwierdzenia powinno uwzględniać również odsetki za zwłokę w zapłacie i kary umowne? Tak, jeśli wierzyciel nie zamierza odstąpić od ich wyegzekwowania. Czy potwierdzenie salda przez kontrahenta oznacza, że od należności nie trzeba dokonywać odpisów aktualizujących? Nie. Potwierdzenie sald przez kontrahenta nie daje żadnej pewności, że należności zostaną zapłacone. Dlatego też, jeśli są to należności wątpliwe, należy na nie utworzyć odpisy aktualizujące. Czy termin inwentaryzacji będzie dotrzymany, jeśli potwierdzenie salda wpływa do jednostki po 15 stycznia? Tak. Jednostka może wysyłać potwierdzenia salda należności na dowolny dzień przypadający od 1 października do 15 stycznia. Zatem oczywiste jest, że potwierdzenie salda może wpłynąć po 15 stycznia. Graniczną datą dla uzyskania potwierdzeń sald jest 85 dzień po dniu bilansowym. Podstawa prawna: art. 26 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2019 r. poz. 351 Artykuł stanowi fragment książki Instrukcje księgowego. 71 praktycznych procedur z serwisem internetowym Instrukcje księgowego. 71 praktycznych procedur z serwisem internetowym Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE .