1. Obraz, który mi się podoba: Obraz, który opisuję namalował Reynier van Gherwen . Jego tytuł nosi nazwę ,,Martwa natura z ostrygą''. To dzieło sztuki zostało wykonane w XVII w. Na pierwszej scenie, czyli na talerzu widać dość dużego homara. wraz z bułką. Na drugim planie ukazane są piękne, dojrzałe wonogrona. Kalendarz wydarzeń Filtry Szukana frazaKategoriaDataData odData do MiejsceOrganizator Archiwum Szczegóły wystąpienia: Terminod: Piątek, 03-07-2020 do: Piątek, 28-08-2020 Kategorie inne, rozrywka, dla dzieci i młodzieży, kultura, gminne wydarzenie Organizator Gmina Kołobrzeg ul. Trzebiatowska 48a 78-100 Kołobrzeg Występ artystyczny, który wielu skojarzy się z dzieciństwem, a tym młodszym pozwoli poznać piękną tradycję. Przyjdź na róg ul. Wyzwolenia i ul. Sportowej, aby zrelaksować się przy dźwiękach katarynki. Lokalizacja MIEJSCE: Róg ul. Wyzwolenia i ul. Sportowej w Dźwirzynie ORGANIZATOR: Gmina Kołobrzeg ul. Trzebiatowska 48a 78-100 Kołobrzeg e-mail @ Tel. 94 35 30 442 http:// 1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie

Szczegóły Opublikowano: 24 październik 2017 Odsłony: 1115 6-osobowa grupa uczniów pod opieką pani Doroty Chojnackiej i pani Haliny Sankowskiej przygotowała program poetycko-muzyczny, który został zaprezentowany podczas Gali Finałowej II Powiatowego Konkursu Lew Kutnowski. Te prestiżowe nagrody przyznawane są wyróżniającym się przedsiębiorcom i rolnikom naszego powiatu. W programie wystąpili: Natalia Katarzyńska, Agnieszka Markiewicz, Jagoda Pawłowska i Kamil Kryska z klasy II TOR oraz Maciej Frydrysiak i Beata Florczak z klasy II TE. Do współpracy zaprosiła młodzież oraz dokonała wyboru utworów pani Justyna Jasińska - dyrektor Wydziału Rolnictwa, Leśnictwa i Ochrony Środowiska Starostwa Powiatowego. Gościem Gali był również pan dyrektor Wojciech Banasiak.

PLZ NA DZIŚ TYLKO SZYBKO!! Przygotuj artystyczny notes albo pamiętnik – obiekt, który odzwierciedli Twój charakter i zainteresowania. Dobierz kolorystykę oraz wykorzystaj kawałki papieru i tektury o różnej grubości i fakturze. Możesz je sklejać lub wiązać sznurkiem. Nadaj pracy cieka- wy, nietypowy kształt.
Do połowy wieku XX artyści (w tym przede wszystkim literaci) pełnili ważniejszą niż dziś rolę w społeczeństwie jako wyraziciele różnych ważnych opinii, dość powszechnie liczono się z ich zdaniem itp. Dziś jest może i podobnie, ale tylko teoretycznie; w praktyce różne autorytety przynależne do świata sztuki i kultury wygłaszają różne opinie na temat spraw publicznych, dotyczących polityki, edukacji, kultury, ale – przyznajmy szczerze – mało kto się z nimi liczy. Wydaje się więc, że funkcje i role artystów i tworzonej przez nich sztuki bardzo się ostatnio zmieniły, zaś szkoła tradycyjnie próbuje bronić przeświadczenia, że nadal ranga sztuki jest bardzo duża. Zadania sztuki i artysty Artysta, sztuka – najważniejsze utwory Pieśń Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony… Jana Kochanowskiego, • Exegi monumentum Horacego, • Pieśń Wajdeloty (Konrad Wallenrod) Adama Mickiewicza, • fragment Beniowskiego Juliusza Słowackiego: „Chodzi mi o to, aby język giętki Powiedział wszystko, co pomyśli głowa: A czasem był jak piorun jasny, prędki, A czasem jako smutna pieśń stepowa (…)”, • W sieci Augusta Kisielewskiego, • Próchno, Ozimina Wacława Berenta, • fragment Pana Tadeusza Adama Mickiewicza: rozmowa Hrabiego i Tadeusza o malarstwie, • Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie… i Fortepian Szopena Cypriana Kamila -Norwida, • Pasja życia Irvinga Stone’a, • Albatros Charles’a Baudelaire’a. Inne teksty kultury, których znajomość wzbogaci Twoją pracę Spektakl Tadeusza Kantora Niech szczezną artyści – nagrane fragmenty tego przedstawienia o przewrotnym i prowokującym tytule warto obejrzeć, ze względu na nowatorskie podejście do aktorstwa i sztuki teatru. Kantor nie zgadzał się z tezą, że sztuka jest niepotrzebna, ani z tymi, którzy twierdzili, że życie jest sztuką. Nie uważał też sztuki za narzędzie w walce o ideały. Uważał jednak teatr za jedyną możliwość zatrzymania czasu i obrony przed lękiem. Jego spektakle można oglądać jako fascynujące widowiska plastyczne, traktować je jako triumf groteski i śmierć tradycyjnej fabuły, pamiętając jednak, że jednym z celów teatru wg Kantora było wywołanie „wstrząsu metafizycznego” u widzów. • Popularne są także filmy prezentujące (ubarwioną zwykle) biografię artysty: o Fridzie Kahlo, Iris Murdoch, Modiglianim, Lautrecu i wielu innych. • Słynne są autoportrety artystów – wiele mówią o osobowości artysty, jego emocjach, sposobie patrzenia na samego siebie – np. autoportret van Gogha z obciętym uchem, autoportrety Fridy Kahlo. Bardzo znany jest także obraz Fragonarda Portret młodego artysty – przedstawiony na nim młody człowiek ma zamyśloną, natchnioną twarz o regularnych rysach i idealnie odpowiada stereotypowemu wyobrażeniu artysty. Do portretu pozował prawdopodobnie filozof i pisarz Jacques-Andre Naigeon. Portret tętni życiem, nie wydaje się nudny i banalny dzięki wibrującej technice zastosowanej przez artystę. Konkretne sformułowania tematu: Pisarz – kronikarz, sędzia ludzkich czynów i obrońca wartości czy kreator nowych światów, mistrz słowa i formy? Z których funkcji najlepiej wywiązali się twórcy XX wieku? Zaprezentuj swój sąd, odwołując się do wybranych utworów literackich bądź też innych tekstów kultury nimi inspirowanych. Ten temat zadania pisarza łączy z problematyką XX wieku. Niewątpliwie funkcje pisarzy uległy wielkim zmianom w ciągu wieków. Można także skorzystać z sugestii tematycznych zawartych w temacie o funkcjach literatury w kształtowaniu naszej tożsamości narodowej. W kulturze dawniej niejednokrotnie pisarze spełniali funkcje najważniejszych kreatorów opinii o wszelkiej dziejącej się rzeczywistości. W kulturze polskiej – dodatkowo dochodziło zadanie bycia „ojcem narodu”, wieszczem, kimś, kto prowadzi naród ku lepszej przyszłości. Czy dziś tego rodzaju funkcje są w ogóle możliwe i czy są oczekiwane przez społeczeństwo? • Pisarz – kronikarz, sędzia ludzkich czynów w XX wieku: • Camus, • Bułhakow, • Różewicz • Pisarz – kreator nowych światów w XX wieku: • Kafka, • Schulz, • Gombrowicz Ale chyba najistotniejsze jest łączenie obu tych funkcji i taki jest stan faktyczny. Niewątpliwie Mistrz i Małgorzata dotyczy głównie zagadnienia pierwszego – obrony wartości i w formie ta powieść ma wiele cech tradycyjnych, ale zarazem forma to bardzo oryginalna, a wykreowany przez autora świat jest niezwykle intrygujący i trudno go porównywać z jakimkolwiek innym, dotychczas istniejącym. Artysta i jego sztuka – bohaterowie literatury różnych epok Artysta jest często bohaterem literackim. Znów można wspomnieć o zmieniającej się w ciągu wieków funkcji artysty. Przykłady – od Exegi monumentum Horacego poprzez Pieśń XXIV Kochanowskiego, Konrada z Wielkiej Improwizacji (III cz. Dziadów Mickiewicza), Evviva l’arte! Tetmajera aż do współczesności i Miłoszowego Nie wszystek umrę. Największą rangę przypisywano artyście w okresie -romantyzmu i Młodej Polski. Większość bohaterów romantycznych to artyści, w Młodej Polsce dobrym przykładem jest galeria portretów artystów z Wesela. Generalny wniosek z obserwacji tych bohaterów jest taki, że nie spełniają oni swojej dziejowej roli, nie umieją odpowiednio zaopiekować się narodem i powieść go ku lepszej przyszłości. Nie umieją, bo pełni są goryczy, smutku i zwątpienia we własne możliwości. Powtórka wg epok literackich Antyk Status artysty był niejasny. Sławny Fidiasz nazywany był genialnym rzemieślnikiem, nie ma też jasności, czy mitologicznego Dedala określać jako artystę, czy może rzemieślnika. Powstała Poetyka Arystotelesa – zbiór reguł, których przestrzeganie zagwarantuje stworzenie dobrego dzieła. Platon nie widział miejsca dla artystów – „naśladowców naśladownictwa” w swym idealnym państwie. Warto o tym pamiętać, przywołując piękną pieśń Horacego Exegi monumentum. Średniowiecze Sztukę traktowano użytkowo, a twórca na ogół pozostawał anonimowy. Żartobliwie można powiedzieć, że artyści nie zgadzali się z ideą tworzenia tylko dla chwały Bożej – wiemy przecież, że malarze, rzeźbiarze i architekci tajemnymi znaczkami sygnowali swe dzieła – choćby dla własnej satysfakcji. Jednym z wyjątków jest twórczość François Villona i obecność wątków autobiograficznych. Renesans Wybitni poeci Petrarka, Lodovico Ariosto, a w Polsce np. Jan Kochanowski i Klemens Janicki znajdowali uznanie już za życia. Podobnie rzecz się miała z genialnymi malarzami, rzeźbiarzami i architektami. Kwitł mecenat, a artyści cieszyli się autorytetem, choć dość długo przedtem uważani byli za rzemieślników (im piękniejszy fresk – tym lepszy artysta). Słynne utwory to Elegia o sobie samym do potomności Klemensa Janickiego i pieśń Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony… Jana Kochanowskiego. Barok Przestano mylić sztukę z rzemiosłem. Utalentowani poeci, malarze i rzeźbiarze mogą liczyć na miejsce na dworach. Niestety, sztuka staje się w pewnym momencie demonstracją sprawności warsztatowej. Malarze zaczynają masowo „produkować” dzieła przy pomocy grupy uczniów, kunsztowne oparte na koncepcie wiersze budzą podziw tylko swą formą. Oświecenie Obowiązują klasyczne wzorce – dobrym artystą jest ten, kto potrafi się ich trzymać, zachowując przy tym swą odrębność. Powstaje Sztuka poetycka Nicolasa Boileau i Sztuka rymotwórcza Ksawerego Dmochowskiego. Sztuka często podporządkowana jest dydaktyzmowi, np. hasło bawić – ucząc i ucząc – bawić. Romantyzm Ukształtował model poety – samotnika, indywidualisty, odrzuconego przez tłum zwykłych śmiertelników („zjadaczy chleba”) i odrzucającego go, niezrozumianego geniusza, duchowego przywódcy narodu. Modernizm Popularne jest hasło „sztuka dla sztuki” – sztuka to efekt przeżyć, doświadczeń, emocji, nastrojów, wzruszeń i talentu artysty. Odrzucona zostaje idea sztuki służebnej, podporządkowanej wychowywaniu obywateli czy napełniania ich wzniosłymi treściami (Evviva l’arte! Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Moja bohema i Statek pijany Arthura Rimbauda. Artysta to człowiek niezależny duchowo, gardzący tymi, którzy nie rozumieją Sztuki (opozycja artysta – filister czyli kołtun, mieszczanin). Temu pogardzanemu „gatunkowi” poświęcano jednak uwagę (Moralność pani Dulskiej Zapolskiej, szyderczy utwór Henryka Heinego Filistrzy – „Filistrzy w surdutach od święta/ Przez łąki się włóczą i las (…)”). Nie jest to jednak jedyny obowiązujący „model” – dekadenckiemu charakterowi sztuki przeciwstawiają się Leopold Staff (Kowal) i Stanisław Wyspiański (np. Widmo Zawiszy Czarnego ukazujące się Poecie w Weselu). Bardzo znany wiersz to Albatros Charles’a Baudelaire’a. Dwudziestolecie międzywojenne Rozszerzono pojęcie sztuki i postawiono przed nią nowe zadania – stworzenie nowych form wyrazu. To czas eksperymentów w prozie i dramacie (np. twórczość Gombrowicza i Witkacego). Skamandryci odrzucają wizję poety – wieszcza, kult geniuszu poetyckiego i wzniosłe tematy. Poeta jest jednym z nas. Współczesność To pytanie czy możliwe jest stworzenie poezji po Oświęcimiu, a jeśli tak, to jak ma ona wyglądać, jakie zadania spełniać, jakie tematy podejmować. Wielcy poeci, tacy jak Wisława Szymborska i Tadeusz Różewicz, obalają mit o spływającym na poetę boskim natchnieniu. Powstaje szereg utworów o samym procesie tworzenia (niezmitologizowanym) – każdy pewnie czytał wyznanie Szymborskiej, że najważniejszym „meblem” w jej mieszkaniu jest kosz na śmieci, w którym ląduje spora ilość jej utworów. Tych, które nie przetrwały próby czasu czy nawet kolejnej lektury. Inne sposoby ukazywania artysty i sztuki Pasja życia To tytuł książki Stone’a poświęconej życiu i twórczości van Gogha. Michałowi Aniołowi poświęcił z kolei Stone Udrękę i ekstazę. Sztuka ukazana w nich została jako sens życia, najwyższa wartość, źródło radości i uniesień, ale i cierpienia. Dla niej zrezygnować można z wielu rzeczy – pieniędzy, trwałego związku, odpoczynku. Niewdzięczne społeczeństwo, skrzywdzony artysta Okrucieństwo społeczeństwa wobec wielkich indywidualności jest tematem wiersza Cypriana Kamila Norwida Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie… Pierwsza część składa się z siedmiu zwrotek, a każda z nich zaczyna się anaforą Coś ty (…) zrobił – ich bohaterami są Dante, Kolumb, Napoleon. Słowem, ci co przerośli swoją epokę, byli niedoceniani, wyśmiewani i uznawani za szaleńców. Uznanie zdobyli dopiero po śmierci – urządzano im wspaniałe pogrzeby, budowano pomniki. Sam autor wiersza znajdzie się w tym gronie. Druga i trzecia część to smutne refleksje na temat wybitnych jednostek. Brak zainteresowania literaturą, obojętność na los pisarzy i poetów to temat satyry Adama Naruszewicza Chudy literat. Smutny los ludzi pióra to także Wspólny pokój Zygmunta Uniłowskiego i dzieło o wymownym tytule Głód Knuta Hamsuna. Artysta i sztuka w krzywym zwierciadle Z „artystycznej” i „romantycznej” pozy Hrabiego kpi sobie Adam Mickiewicz w Panu Tadeuszu. Eliza Orzeszkowa jednym z bohaterów Nad Niemnem uczyniła snującego się z kąta w kąt Zygmunta Korczyńskiego, malarza z miernym talentem i zapałem, za to z zapatrzoną w niego matką. Kpiną z artystycznej pozy jest dramat W sieci Augusta Kisielewskiego – jego bohaterka, muza i dobra znajoma artystów, która swe serce oddała sztuce, wychodzi w końcu za mąż za człowieka o nie tak wysokich aspiracjach, za to majętnego i statecznego. Szydzi z artystów także Wacław Berent w Oziminie, lecz ogólnie utwór ma bardzo gorzką wymowę. Popularna zabawa to także parodiowanie stylu „kolegów po piórze” – np. Tuwimowski Wlazł kotek na płotek czy Nie rusz, Andziu, tego kwiatka „w wykonaniu” wielkich poetów. avg. rating (0% score) - 0 votes

tęsknota miała sens nadieji .tak jagby dusza odbyła nową leprzą przemianę.gdy kolory jesieni widniały jak symbol na drzewach i pod nimi zrozumiałam/em ,że uczucia związane z odpoczynkiem wytchnieniem chwilą to jedna z najpiękniejszych chwil w życiu.Gdy tak chodziłam/em po promenadzie pomyślałam sobie:'' jaki piękny jest świat

Odkąd z egzaminu maturalnego w nowej formule zniknęła analiza porównawcza malarstwa maturzyści mają coraz więcej problemów z opisaniem obrazu i wyróżnieniem poszczególnych jego części. O rodzajach kompozycji, perspektywie, kolorystyce i światłocieniu pisałam już w pierwszych artykułach jakie pojawiły się na stronie. Wygląda jednak na to, że nie za często do nich wracacie, i że mimo wskazówek nie zawsze potraficie zastosować je do opisu konkretnego dzieła. Dlatego przygotowałam kolejny schemat, na wzór poprzedniego, odnoszącego się do rzeźby, w którym zebrałam wszystkie najważniejsze kryteria, jakie należy zaaplikować do opisywanego dzieła malarskiego, aby jego analiza była wyczerpująca i pozwoliła Wam uzyskać wysoką ilość punktów na egzaminie. Schemat możecie pobrać po kliknięciu w tabelkę. . 3 przykłady analizy malarstwa Jan van Eyck „Madonna kanclerza Rolin”, ok. 1435 Renesansowy obraz olejny przedstawiający kanclerza Mikołaja Rolina w pozie modlitewnej przed Madonna z Dzieciątkiem. Forma obrazu to prostokąt zbliżony do kwadratu. Kompozycja, mimo iż scena przedstawiona jest we wnętrzu, sprawia wrażenie otwartej ze względu na lekkie przycięcie postaci po bokach, przede wszystkim jednak z powodu obecności arkad otwierających się na pejzaż w głębi. Ponadto, jest to kompozycja złożona, z kilkoma postaciami oraz dużą ilością detali, wieloplanowa i raczej rozproszona, choć dążąca do symetrycznego rozstawienia postaci (zwłaszcza na pierwszym planie). Układ kierunków w obrazie jest harmonijny i zrównoważony mimo pewnej tendencji do podkreślania kierunków wertykalnych, widocznych głównie w partii kolumn wprowadzających jasne podziały pionowe oraz lekki rytm. Kompozycja ciąży ku statyczności i brak w niej wyraźnej dominanty kompozycyjnej. W obrazie została zastosowana perspektywa zbieżna – podkreślona również w zgeometryzowanej posadzce – i powietrzna, którą najlepiej widać w pejzażu na najbardziej oddalonym planie. Gama barwna szeroka, ale z wyraźną dominacją barw ciepłych – brązów i żółcieni. Kolory złamane i stonowane przy jednoczesnym występowaniu kontrastów temperaturowych (np. niebieska szata anioła obok czerwonej szaty Madonny) i walorowych (stopniowanie zieleni w tle i brązów w partii architektury). Dominantę kolorystyczną może stanowić duża połać czerwieni jaką jest strój Madonny. Źródło światła znajduje się poza obrazem, światło naturalne i rozproszone – równomiernie oświetla postaci. Brak ostrych kontrastów światłocieniowych, choć modelunek postaci jest precyzyjny i występuje ciemny kontur. Zastosowane przez artystę zabiegi formalne, tj. zrównoważenie kierunków w kompozycji oraz statyczne ujęcie nadają scenie powagi i dostojeństwa a duża ilość detali i szczegółowość ich przedstawienia czyni dzieło bogatszym, podkreśla status społeczny kanclerza Rolin oraz boskość Marii (obecność koronującego ją anioła o fantazyjnych skrzydłach). Pojawienie się skrupulatnie oddanego pejzażu w tle świadczy o przynależności dzieła do sztuki renesansu, która szczególną wagę przykładała do studiów perspektywy i natury. . Caspar David Friedrich „Wędrowiec nad morzem mgły”, 1818 Obraz olejny z okresu romantyzmu przedstawiający samotnego wędrowca na szycie góry. Pole obrazowe ma kształt prostokąta pionowego. Kompozycja jest prosta, otwarta, jednopostaciowa i centralna z wyraźnie zaznaczonym kierunkiem wertykalnym (postać w centrum) oraz lekkimi diagonalami w tle. Układ raczej statyczny, niemniej niespokojna linia mgły nadaje mu nieco dynamizmu. Występuje podział na plany, mimo iż poza pierwszym nie są one mocno wyodrębnione. Dominantę kompozycyjną stanowi umieszczona po środku ciemna postać wędrowca. Niewielka ilość detali w tle. W obrazie została zastosowana perspektywa geometryczna a horyzont jest nieco podwyższony, co sprawia wrażenie dominacji natury nad przedstawioną postacią. Gama barwna zawężona do kolorów chłodnych – niebieskiego, granatu, szarego i ciemno-brunatnego wpadającego w czerń z przebłyskami żółcieni. Brak wyraźnych kontrastów temperaturowych, ale występują liczne kontrasty walorowe, głównie w partii nieba i mgły spowijającej szczyty gór. Światło w obrazie jest naturalne, rozproszone i miękkie. Poza pierwszym planem kontur jest rozmyty, kształty stają się płynne. Najciemniejszy punkt obrazu to jego dolna część ukazująca skałę, najjaśniejszy to niebo na linii horyzontu. Wprowadzenie przez Friedricha samotnej postaci stojącej tyłem do widza nadaje dziełu intymny, nieco mistyczny charakter a jej skontrastowanie kolorystyczne z tłem oraz lekkie podwyższenie linii horyzontu podkreśla małość człowieka wobec natury i jego podziw dla jej wspaniałości. Dynamicznie malowana partia mgły oddaje tajemniczość i niesamowitość górskiego pejzażu, monumentalizuje go. . Henri Matisse „Taniec”, 1909-1910 Obraz olejny przedstawiający taniec, reprezentujący fowizm w sztuce początku XX wieku. Format dzieła to prostokąt poziomy. Kompozycja jest wielopostaciowa, ale uproszczona z uwagi na syntetyczne ujęcie postaci oraz nieobecność detalu. Układ horyzontalny, kompozycja zamknięta – ograniczona kręgiem trzymających się za ręce postaci, rytmiczna i dynamiczna. Brak podziału na plany, wrażenie spłaszczenia i niemal całkowitego wyrugowania przestrzeni, która jest wyłącznie zasugerowana przez plamy barwne w tle. W obrazie nie występuje dominanta kompozycyjna, za to wyraźny jest ruch kolisty postaci. Z uwagi na odrzucenie renesansowego iluzjonizmu i znaczne uproszczenie kompozycji brak w niej perspektywy i tradycyjnie pojmowanego horyzontu. Kolorystyka dzieła jest bardzo intensywna. Gama barwna szeroka, choć skoncentrowana w trzech mocno kontrastujących kolorach: pomarańczowym, niebieskim i zielonym (z odrobina brązu). Odejście od koloru lokalnego, posługiwanie się dużymi plamami czystego koloru częściowo obwiedzionego konturem. Mocne kontrasty temperaturowe, wyraźny dukt pędzla podkreślający szerokie i dynamiczne gesty artysty. Brak światłocienia oraz efektów światłocieniowych, co również przyczynia się do wizualnego spłycenia przestrzeni obrazowej. Matisse odrzuca tradycyjną formę wypowiedzi artystycznej w malarstwie opartą o zasady perspektywy geometrycznej i modelunku światłocieniowego na rzecz syntezy kształtów i oddziaływania na widza za pomocą koloru oraz ruchu. Dzięki zastosowanym zabiegom technicznym w obrazie podkreślony jest dynamizm i radość czerpana z tańca. Lekkość i ekspresja postaci ma na celu emocjonalne zaangażowanie widza, „wciągniecie” go do obrazu i symboliczne włączenie do grona tancerzy. . Wskazówka odnośnie opisywania dzieł w wypracowaniu: zanim zabierzemy się za bardzo drobiazgową analizę formy należy zastanowić się na ile jest ona istotna w kontekście tematu, i na czym warto się skupić. Przykładowo, jeśli temat dotyczy zjawiska koloryzmu w malarstwie oczywistym jest, że musimy położyć duży nacisk na opis kolorystyki i wszystkich związanych z nią elementów. Jeśli jednak tematem jest jakiś motyw ikonograficzny, zwykle nie ma sensu szczegółowo opisywać wszystkich elementów (zwłaszcza tych najmniej istotnych jak np. kształt pola obrazowego) i najlepiej skupić się na kilku, które są kluczowe dla ujęcia tego konkretnego motywu. Jeśli czujesz, że przydałaby Ci się profesjonalna pomoc w nauce analizowania malarstwa w moim przekrojowym kursie maturalnym „Historia sztuki w pigułce” analizuję (w formie audio-wideo) niemal setkę obrazów i malowideł. Słuchając i patrząc na reprodukcje przyswoisz umiejętność analizy formalnej zanim się obejrzysz. By poznać wszystkie szczegóły kliknij w link lub baner poniżej. . .
Zestaw Artystyczny do Malowania + Walizka w Walizce Kredki dla Dzieci 145el. od Super Sprzedawcy. Stan. Nowy. 49, 90 zł. zapłać później z. sprawdź. 58,89 zł z dostawą. Produkt: Zestaw plastyczny Jednorożec Maaleo 145 szt. Krótki występ artystyczny z okazji Uchwalenia Konstytucji 3 Maja Klasa 5 wraz z Panią Magdalena Pijanowską i Panią Jolantą Dymel przygotowała krótki występ artystyczny dotyczący Uchwalenia Konstytucji 3 maja. Utwór Rajnolda Suchodolskiego „Mazurek 3 maja”, „Witaj, majowa jutrzenko…” został przygotowany przez Panią Małgorzatę Królak- Radziejewską. Uczniowie musieli jednak wystąpić w niepełnym składzie ponieważ troje z nich było dzisiaj nieobecnych. Mimo problemów z kolejnością, występ udał się bardzo dobrze.

빠른 답변 질문에 대한: "남은 김밥 활용법 - (SUB)김밥전 신박하게 먹어보기:남은 김밥 활용:남은김밥 활용법:남은 김밥요리:김밥 활용:김밥 냉동보관:김밥 냉장보관:김밥 냉장고:김밥 냉장고 이틀:김밥 냉동 해동"? 자세한 답변을 보려면 이 웹사이트를 방문하세요. 1227 보는 사람들

W tym wpisie skupię się na kilku pojęciach, które są szczególnie ważne i przydatne w kontekście analizy sztuki XX i XXI wieku. Z jednej strony, jak można zaobserwować po arkuszach maturalnych z minionych lat, sztuka współczesna pojawia się w nich w niewielkim stopniu i głównie są to zadania na rozpoznawanie. Z drugiej jednak, wiem, że to część, której maturzyści często obawiają się najbardziej, właśnie ze względu na problemy z rozumieniem i opisywaniem niektórych zjawisk. Dlatego mam nadzieję, że ten tekst skutecznie pokaże Ci jak podchodzić do kierunków i dzieł XX-wiecznych, na co zwracać uwagę i jak zgrabnie formułować definicje i opisy. Zastrzegam, że nie chodzi o zbiór zjawisk artystycznych (ten znajdziesz w Vademecum wraz ze szczegółowymi opisami) tylko o zestaw najważniejszych narzędzi do ich rozumienia, które oczywiście popieram przykładami. Gotowa/y na rozpracowanie sztuki współczesnej? To do dzieła. 🙂 . . abstrakcja – termin, który zna każdy, i który na pierwszy rzut oka może wydawać się prosty, ale gdy trzeba zdefiniować sztukę abstrakcyjną często pojawiają się problemy; jej najważniejszą cechę stanowi fakt, że jest nieprzedstawiająca czy też bezprzedmiotowa, czyli nie obrazuje i nie odnosi się do niczego, co istnieje w rzeczywistości; abstrakcjoniści wychodzili z założenia, że sztuka powinna być autonomiczna, czyli powinna stworzyć własny język, język form nieprzedstawiających, np. geometrycznych, i za jego pomocą opisywać świat; innymi słowy nie kopiować go a przedstawiać na własny sposób; autonomia – wspomniana wyżej autonomia sztuki to właśnie jej odrębności od świata pozaartystycznego; przejawia się w usamodzielnieniu się dzieła i artysty, który zyskuje tym samym większą wolność twórczą; ta autonomia może przyjmować różne formy, często łączące się wzajemnie, np. autonomia polityczna powoduje, że artysta odcina się od oficjalnego nurtu narzuconego przez władzę (chociażby komunizm i socrealizm jako jego realizacja w sztuce) i tworzy sztukę, która nie jest narzędziem propagandowym a odrębną wypowiedzią artystyczną; autonomia artysty, w późniejszym okresie, pozwala mu też na tworzenie prac krytycznych wobec władzy czy systemu, ponieważ w ramach sztuki może on powiedzieć więcej, taka jest podstawowa zasada wolności artystycznej; automatyzm – to pojęcie popularne w kręgach niektórych twórców XX wieku, tj. surrealizm czy action painting, które może być dosyć różnie rozumiane; surrealiści stosowali zasadę tzw. automatyzmu psychicznego, czyli tworzenia pod wpływem instynktów i niekontrolowanych myśli; według tego podejścia twórca nie powinien się przygotowywać do pracy artystycznej a zdać na intuicję i wizje, które pojawią się w jego głowie pod wpływem bezpośrednich przeżyć lub emocji; w drugiej połowie XX wieku popularne stały się techniki malarskie, w których ważną rolę odgrywał automatyzm gestów, np. dripping stosowany przez twórców abstrakcji lirycznej na czele z Jacksonem Pollockiem; jest to technika półautomatyczna, w której artysta kontroluje sposób powstawania obrazu tylko częściowo, automatyzm tkwi w sposobie rozlewania farby na płótnie; awangarda – definicję awangardy podawałam już w jednym z wpisów z cyklu „Mini-słownik terminów obcych w historii sztuki”, ale przytoczę jeszcze raz najważniejsze fakty; jest to określenie, które może być rozumiane na dwa sposoby: w szerszym znaczeniu stosuje się je do opisu kierunków z początku XX wieku, czyli jeszcze nowoczesnych, które stanowiły przełom w historii sztuki i przecierały szlaki sztuce późniejszej, np. kubizm, dadaizm, ekspresjonizm; w węższym znaczeniu są to zjawiska artystyczne rozwijające się w Europie Środkowej i Wschodniej w lat 20. i 30. XX wieku, głównie awangarda rosyjska, czyli konstruktywizm i inne „-izmy” – suprematyzm, rajonizm itp. działanie – termin charakterystyczny dla poszukiwań artystycznych twórców lat 50. i 60., kiedy to następuje przeniesienie zainteresowania z materialnego dzieła sztuki, obrazu lub rzeźby, na działanie, czyli sam proces tworzenia, stwarzania sytuacji artystycznych a często nawet angażowania w nie widowni; do działań artystycznych należą performance (artysta wykonuje działania przed publicznością), happening (publiczność jest zapraszana przez artystę do współudziału) i environment (artysta ingeruje w przestrzeń i zmienia w ten sposób jej odbiór przez widzów); efemeryczność – inaczej ulotność działań artystycznych, jest ona ściśle związana z poprzednim pojęciem; wszystkie trzy wymienione rodzaje działań artystycznych są z natury efemeryczne, tzn. trwają krótko, w określonym czasie i przestrzeni a następnie znikają, np. po zakończeniu performansu dzieło przestaje istnieć, nawet jeśli zostało zarejestrowane przez kamerę jest to tylko jego zapis dokumentalny; figuracja – czyli przedstawianie postaci ludzkiej lub zwierzęcej w sztuce; po latach dominacji sztuki abstrakcyjnej niektórzy artyści współcześni powrócą do ukazywania w swoich dziełach człowieka, jednak nie będzie to figuracja w rozumieniu tradycyjnym jak np. w obrazach mistrzów renesansu; bliżej jej będzie do „eksperymentów” na figurze ludzkiej; najpopularniejsze kierunki z tego kręgu to neofiguracja (lub Nowa Figuracja) z Francisem Baconem jako głównym przedstawicielem, stosująca drastyczne deformacje postaci i hiperrealizm – twórczość inspirowana fotografią, charakteryzująca się dużą szczegółowością; w Polsce figurację uprawiali po wojnie Andrzej Wróblewski i Jerzy Nowosielski; funkcjonalizm – (utylitaryzm) zagadnienie najbardziej obecne w architekturze XX wieku, gdyż architekci tego okresu odrzucają estetyzm (pojęcie przeciwstawne) i skupiają się na tym, by ich projekty były przede wszystkim dopasowane de potrzeb człowieka, czyli jak najbardziej funkcjonalne – mieszkania powinny mieć odpowiedni rozmiar i układ, należy pozbyć się niczemu nie służących ornamentów na rzecz form prostych i wygodnych, również w meblarstwie; w myśl tej idei sztuka ma przede wszystkim być użyteczna, służyć człowiekowi; podejście to jest szczególnie silne u twórców Bauhausu i Le Corbusiera; instalacja artystyczna – od początku wieku XX-tego artyści coraz bardziej odchodzili od tradycyjnego pojmowania dzieła sztuki jako przedmiotu – płótna, rzeźby z jednolitego materiału itp. w kierunku tworzenia instalacji artystycznych łączących różne materiały i techniki; za pierwsze instalacje tego typu można uznać ready mades Duchampa, reprezentującego sztukę nowoczesną, który łączy ze sobą przedmioty gotowe, nie będące rzeźbą, ale nabierające podobnego charakteru po wystawieniu ich w galerii sztuki; w drugiej połowie XX wieku instalacje przestrzenne będą wykorzystywać bardzo zróżnicowane techniki, sięgając nawet po efekty dźwiękowe, wideo i mechanizmy wprawiające je w ruch; koncept – to bardzo ważne, kluczowe wręcz pojęcie – w XX wieku miejsce fizycznego dzieła sztuki zajmuje koncept (koncepcja), czyli pomysł artysty; twórcy dochodzą do wniosku, że nie ma potrzeby wykonywania własnoręcznie dzieł-obiektów, ponieważ to, co powoduje, że coś staje się sztuką to intelektualny wkład artysty, np. pisuar-„Fontanna” Duchampa jest dziełem sztuki, ponieważ artysta nadaje mu taki charakter, poprzez umieszczenie go w kontekście artystycznym; następnie pojawił się cały odrębny kierunek – konceptualizm, który całkowicie skupił się na idei jako dziele sztuki – sam proces komunikowania tych idei odbiorcy jest już sztuką, choć może dziać się to przy pomocy pewnych artefaktów, czyli fizycznych przedmiotów, np. „Jedno i trzy krzesła” Josepha Kosutha; kontekst – kolejny istotny, i ściśle związany z poprzednim, termin; zwłaszcza gdy dzieło traci swoją formę materialną, choć niej jest to warunek konieczny, kluczowy w jego odczytaniu staje się kontekst w jakim powstało; ponadto kontekst może być ruchomy i wtedy dzieło również zmienia swoje znaczenie (mniej lub bardziej); przykładowo performance, w którym artysta eksponuje swoją nagość i torturuje własne ciało może mieć znaczenie polityczne i być protestem przeciwko zniewoleniu jednostki/społeczeństwa lub próbą złamania społecznych tabu, jeśli ma miejsce w kraju autorytarnym, bardzo konserwatywnym; o wszystkim decyduje kontekst powstania i/lub wykonania dzieła; obiekt – analizując kierunki współczesne warto zadać sobie pytanie o to, co jest obiektem danej sztuki, na czym skupia swoją uwagę twórca; w tym wypadku obiekt nie ma charakteru materialnego tylko dużo szerszy, np. w abstrakcjonizmie obiektem jest przestrzeń i forma, w pop-arcie kultura popularna, w konceptualizmie idee i intelektualne wytwory artysty, w body arcie ciało a w land arcie natura, w którą artysta ingeruje itd. struktura – każde dzieło ma jakąś strukturę, czyli sposób zakomponowania, wytwarzania; w zależności od kierunku ta struktura może być ukształtowana lub pomyślana inaczej, np. futuryści często stosowali struktury rytmiczne, powielali przedmioty lub ich fragmenty, by ukazać ruch, obrazy z nurty action painting mają strukturę celowo chaotyczną a przez to bardzo ekspresyjną, minimalizm odznacza się maksymalnymi uroszczeniami formy, z kolei malarstwo materii kładzie nacisk na fakturę dzieła, jej chropowatość to element struktury, nawet performance i happening mają pewną strukturę, tzw. strukturę podziałową, ponieważ artysta planuje kolejne etapy dzieła ; zaangażowanie – to może najbardziej „współczesna” cecha ze wszystkich, która pojawia się bliżej końca XX wieku i jest przeciwieństwem autonomii; sztuka zaangażowana to sztuka, która opowiada się po stronie pewnych idei, wspiera je lub nawet o nie walczy (znowu kontekst jest tu ważny!); prekursorami sztuki zaangażowanej są tacy artyści jak Joseph Beuys – konceptualista i twórca idei rzeźby społecznej przekonany o tym, że sztuka może wpływać na otoczenie i społeczeństwo; jeśli twórca angażuje się swoją pracą w jakąś debatę społeczną lub próbuje ją sprowokować warto zwrócić na to uwagę analizując dane dzieło; Oto czternaście pojęć, które powinny rozwiać wszystkie Twoje wątpliwości odnośnie tego, jak czytać sztukę współczesną. Powodzenia! . . .
Lądowy szlak artystyczny Borisa Pecigoša w Parku Przyrody Učka prowadzi do rozwoju świadomości znaczenia związku między człowiekiem a naturą.
Tag "wystep artystyczny" „Kapciuszek” na dużej scenie Uczniowie Szkoły Podstawowej w Godowie wzięli udział w VI Przeglądzie Artystycznym Szkół, który odbył się 14 maja 2014 r. w Gminnym Ośrodku Sportu i Rekreacji w Pawłowie. Dzieci zaprezentowały inscenizację… Wyszukaj w serwisie Harmonogram odbioru odpadów Śledź nas na Facebooku! Kalendarz lipiec 2022 P W Ś C P S N 123 45678910 11121314151617 18192021222324 25262728293031 « cze Ostatnie komentarze Szanowny Panie Wójcie , dwa pytania związane z gospodarką wodną w naszej gminie : 1)... Witam serdecznie. Umowa na budowę sali gimnastycznej w Jadownikach już została podpisana. Zadanie w ramach... Witam serdecznie. Jak już pisałem w poprzednim poście gmina będzie się ubiegać o tworzenie dodatkowych...
44 osoby uznały to za pomocne. bruk1. moim magicznym przedmiotem jest koc przykrywam sie nim i zapisuje w myślach gdzie Kiedy o Której godzinie rok i dzien i przenosze się do tego co napisalam w myslach.
Filtry Szukana frazaKategoriaDataData odData do MiejsceOrganizator Kataryniarz- występ artystyczny Archiwum Szczegóły wystąpienia: Terminod: Piątek, 03-07-2020 do: Piątek, 28-08-2020 Kategorie inne, rozrywka, dla dzieci i młodzieży, kultura, gminne wydarzenie Organizator Gmina Kołobrzeg ul. Trzebiatowska 48a 78-100 Kołobrzeg Występ artystyczny, który wielu skojarzy się z dzieciństwem, a tym młodszym pozwoli poznać piękną tradycję. Przyjdź na róg ul. Wyzwolenia i ul. Sportowej, aby zrelaksować się przy dźwiękach katarynki. Lokalizacja MIEJSCE: Róg ul. Wyzwolenia i ul. Sportowej w Dźwirzynie ORGANIZATOR: Gmina Kołobrzeg ul. Trzebiatowska 48a 78-100 Kołobrzeg e-mail @ Tel. 94 35 30 442 http://
Wkrótce startuje kolejna odsłona przedsięwzięcia „WF z AWF: Aktywny dzisiaj dla zdrowia w przyszłości”. Jej celem będzie m.in. kształtowanie fundamentalnych umiejętności ruchowych wśród uczniów. Na trzy edycje programu wspierającego i rozwijającego aktywność fizyczną dzieci i młodzieży MEiN przekaże łącznie 100 mln zł.
Muzyczny Kabaret Wojtka Dąbrowskiego Serdecznie zapraszamy na występ Wojciecha Dąbrowskiego, który odbędzie się w sobotę, 26 marca o godz. 18. Wojciech Dąbrowski – Nauczyciel, dziennikarz, piosenkarz, satyryk. Autor wierszy i piosenek, członek ZAKR i Stowarzyszenia Autorów Polskich. Pomysłodawca, organizator, i dyrektor artystyczny Ogólnopolskich Festiwali Piosenki Retro im. Mieczysława Fogga (18 edycji w latach 2004-2021) Czytaj więcej » 26 marca 2022 Brak komentarzy Zbliżające się wydarzenia Brak nadchodzących wydarzenia. Nadchodzące wydarzenia: [eventlist categories=”1,3,4,5,6,7,8,9,10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 32, 33, 34, 36, 37, 38, 39, 40, 35, 42,” whitelabel = true noresults=”Brak nadchodzących wydarzeń” limit=10] Sprawdź pełną listę wydarzeń. Kim jesteśmy Kluby ” Tygodnika Powszechnego” Działają w 30 miejscach w Polsce i na świecie. Za zadanie stawiamy sobie tworzenie przestrzeni spotkania i dialogu. Zapraszamy Wszystkich do udziału w tej wielkiej przygodzie, w której każdy z Was, mamy nadzieję, znajdzie coś dla siebie! Nadchodzące wydarzenia: Nadchodzące wydarzenia: [eventlist categories="9" whitelabel = true noresults="Brak nadchodzących wydarzeń" limit=15] Nasze inicjatywy: [smls id=”19207″] O projekcie We wrześniu Kluby „TP” zakończyły wspólne czytanie „Etyki Solidarności” Tischnera. Jednak zabrakło w tych rozważaniach wielu aspektów rozumienia solidarności w świetle aktualnych wyzwań. Pragniemy przenieść myśl ks. prof. Józefa Tischnera w nasze czasy, w naszą rzeczywistość i z tej potrzeby powstał projekt „Etyka Solidarności dziś”, który realizujemy razem z Fundacją Konrada Adenauera. Oglądaj online! Nadchodzące wydarzenia: Brak nadchodzacych wydarzeń
1.5K views, 6 likes, 1 loves, 0 comments, 1 shares, Facebook Watch Videos from Studio wizażu i pielęgnacji Joanna Mikusik: Panowie a Wy plecy przygotowaliscie na lato ? ⛱ W tym przypadku
\n \n \n\n opisz wystep artystyczny ktory przygotowaliscie na te okazje
Roz­pra­wa z na­ro­do­wy­mi mi­ta­mi. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie We­se­la Sta­ni­sła­wa Wy­spiań­skie­go. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst. Re­la­cje mię­dzy przed­sta­wi­cie­la­mi róż­nych grup spo­łecz­nych. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie We

W twojej szkole odbył się konkurs artystyczny "Mam talent" który wygrałeś W e-mailu do kolegi/koleżanki z Anglii:-opisz swój występ - przedstaw swoją reakcję na wiadomość że zająłeś pierwsze miejsce - napisz jak zamierzasz rozwijać swoje umiejętności podpisz się jako XYZ

UMOWA ZLECENIE zawarta w dniu 24.08.2022 r. w Kielcach pomiędzy Powiatem Kieleckim a Panią Anną Brandeburg. Przedmiotem umowy jest występ artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca Morawica podczas Dożynek Powiatowych i Gminy Górno, które odbędą się w Górnie na stadionie sportowym w dniu 28.08.2022r.
W twojej szkole odbył się konkurs artystyczny "Mam talent".W e-mailu do kolegi napisz: -opisz swój występ, -przedstaw swoją reakcję na wiadomość że zająłeś I miejsce, -napisz jak zamierzasz rozwinąć swoje umiejętności. 50-100 słów. Proszę o napisanie pracy którą mógłbym bezpośrednio przepisać do zeszytu. PILNE !!!
.